Sportdag enzo...

Toch nog eerder een up-date dan voorzien! Reden: ex-gasten en gasten! Net toen ik aan het eten wilde beginnen, ging de bel....ex-gasten; die nu hier wonen kwamen even langs om bij te praten wat altijd gezellig is natuurlijk. Jammer dat Darren thuis kwam met een kou en aan de lemsip was/is. Enfin ongeveer een half uurtje later zagen we een auto de oprijlaan rijden met een Nederlands kenteken. Snel naar buiten dus....het bleken vrienden te zijn van een kennis van mijn moeder (bedankt Ma voor je foldercampagne!) en zo zaten we gezellig gezamenlijk te praten. De v/h gasten zijn naar hun eigen huis gegaan met dienverstande dat er snel een uitnodiging volgt om te komen kijken en de nieuwe gasten zijn momenteel in Auberge des fins bois aan het dineren, ons favoriete restaurant. Vandaar dat ik dus nog even achter de computer zit, terwijl man en dochter naar boven zijn.
De sportdag! My oh my wat een leuke maar ook lastige/brutale kinderen heb je! En dat is ook inherent aan de school c.q. leerkrachten maar zeker ook milieu. Vanmorgen in de klas hadden 2 van de 16 leerlingen slechts hun vaccinatiebriefje ingeleverd (1 was Fleur!) en de rest kreeg een uitbrander. Sommige kinderen hadden nog niet hun A4-tjes met oefeningen in hun schrift geplakt, dus die moesten het ook ontgelden. Er zitten sinds een weekje 2 meisjes uit Iran in Fleur's klas en ze spreken geen woord Frans tot op heden. Hun moeder een klein beetje begreep ik...De hele klas was in sport-tenue behalve deze zusjes; rok en maillot! Bij de check in hun rugzak bleek ook dat er niet voorzien was in een picknick. Ach iedere moeder -normaliter- pakt meer in dan dat hun kin eet, maar aangezien ze Moslim zijn, eten ze ook geen vleeswaren en het merendeel van de kinderen heeft ham op hun boterham. In de kantine heeft de kokkin nog wat yoghurt, appelmoes, fruit en kaas meegegeven (de bakker was nog niet geweest) dus verhongeren zouden ze niet. In een dorpje verder hebben we andere kinderen opgehaald en je merkte al direct het verschil. Die kinderen waren 5x luidroeriger dan die van 'ons'. Nou dat beloofde wat. Met de bus naar het sportveld van Merignac op zo'n 10 minuten rij-afstand en daar stond de klas uit Merignac al te wachten op ons. Na een snelle kennis making werden er 4 groepen gevormd en voor de lunch waren er 4 spellen en ook na de lunch 4. Dat varieerde van voetbal tot kruiwagen lopen. Ik bleef uiteraard bij de juf van Fleur. Er waren in een groep een paar kinderen die echt meer dan brutaal waren en die werden dan ook gestraft door Fleur's juf en mochten ook zeker 3 rondes niet meedoen met het spel. Ik moet zeggen Chapeau voor Audrey, met haar slechts 26 jaar, is het een hele goede juf; streng maar rechtvaardig en veel gevoel voor humor. De picknick was een welkome break voor iedereen. De Iraanse kinderen kregen dus ook van alles te eten en ook water te drinken, maar....ze aten helemaal niets... zelfs niet de chips en snoepjes die klasgenootjes offreerden. Na afloop van de dag wilden ze voor het eerst een beetje water.....; je vraagt je af wat er in hun hoofdjes omgaat. Ik moet zeggen dat ze wel goed in alle sport aktiviteiten waren en verre van dom....
Als er een oneven aantal in een groep was, dan deed ik mee.......; maar ik moet zeggen dat het best vermoeiend was zo'n hoop kinderen....; blij dat ik er 1 heb, ookal verbeterde ze me continue als ik een woord niet goed uitsprak. Ja ja die gekke moeder van Fleur! En van die ene hierbij de foto in haar nieuwe sportkleding!