dinsdag 19 maart 2013

Wat een leuk leven heb jij eigenlijk

Mijn 'Miserabele' vriendinnen
Deze opmerking heb ik recentelijk een paar keer gehoord. En ja dat is ook zo, maar zeg ik dan ook je moet daar ook wel zelf je best voor doen. Na 6 jaar wonen in Frankrijk heb ik mijn plekje wel 'veroverd' en heb ik hele fijne en lieve vrienden en vriendinnen. Nog belangrijker is dat Fleur haar draai helemaal heeft gevonden; ze skyped dagelijks na school met haar Franse vriendinnen en haar terug gevonden Nederlandse vriendin Isabel. En denk maar niet dat ik in de buurt mag komen hoor. Het is heerlijk als je kind zoveel leuke vriendinnen heeft; er zijn van die dagen dat je als moeder alleen je kind's schooltas mee naar huis neemt omdat ze blijft spelen bij een vriendin. Vorige week was ze uitgenodigd om vrijdagavond met een vriendin en haar ouders naar de bioscoop te gaan. Ze zouden ook bij McDonald's eten....heel netjes werd nog aan mij gevraagd of ik daar een probleem mee had. Nee hoor. Maar ik was wel benieuwd welke film....dat was toen nog onbekend. Ik heb zitten kijken en vond een leuke familie film met een hond -succes verzekerd toch?- en die begon om 18:15 uur. Dus op de vrijdag zelf ik dat geopperd aan de ouders van vriendin...oh nee we gaan naar de nieuwste Disney film in 3D met een tovenaar en heksen en de voorstelling van 21:00 uur.  Oops. Ik ken mijn meisje natuurlijk als geen ander en het verbaasde mij dan ook niet dat ik een sms-je kreeg na 40 minuten dat Fleur naar huis wilde omdat ze zich niet lekker voelde vanwege de 3D film. Direct zijn Darren en ik naar Cognac gereden om haar op te halen. Ze is al 2x eerder naar een 3D film geweest maar ze houdt gewoon niet van dit soort films. Maar heel keurig de mensen in de bios hebben haar kaartje terug gegeven met de opmerking dat ze de film gratis mag zien wanneer het in 'niet 3D' wordt getoond. Waar kom je dat nog tegen? Jullie begrijpen dat ik het kaartje terug heb gegeven aan de moeder van het vriendinnetje, want het is gewoon niet Fleur's soort film.
Via een facebook vriendin Elisabeth kwamen we ter sprake over de nieuwste (gezongen)film Les Misérables.....hij heeft nabij Sigogne slechts een week of 2 gedraaid...dus helaas...maar zij was zo lief om hem op DVD te zetten en vandaag hadden we dus een 'miserabele' dag! Met 3 Engelse vriendinnen, Kathy, Melody, Juliet en m'n Franse vriendin Stéphanie, hebben we genoten van de film, af en toe een traantje wegpinkend. Iedereen had iets gedaan voor de lunch dus ook dat zat wel snor. Sinds een week heb ik ook een nieuw blog Bibelots-charente waarin ik spulletjes verkoop, veelal die we nog nooit hebben gebruikt. Je kunt drie dingen doen....naar de afvalverwerking, naar een kringloopwinkel of proberen ze voor een hele schappelijke prijs te verkopen...Dus dat laatste maar. Alles wat van Fleur was, krijgt zij natuurlijk...in de hoop het dat stimuleert om meer op te ruimen en de rest is voor mij. Op facebook heb ik een speciale pagina aangemaakt voor de Charente zodat 'n ieder kan aanbieden en vragen en het ledenaantal loopt dagelijks op.  Ik heb inmiddels al diverse spullen verkocht, dus iedereen blij.
Mijn nieuwe aanwinst?  Cocottes....kleine éénmanspannetjes voor een pot au feu, boeuf bourgignon, vispotje, etc.  Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar ik heb ze :-)
Vanmiddag kreeg ik ook nog een uitnodiging voor een surprise party van een van onze Franse vrienden...dus ja ik kan zeggen dat ik een leuk leven heb.

dinsdag 5 maart 2013

Voorjaarsvakantie in foto's









Voorjaarsvakantie in tekst

Krokus vakantie, voorjaarsvakantie, half-term, wintersportvakantie, ach als het beestje maar een naampje heeft. Fleur had lekker 2 weken vrij dus tijd om Rotterdam e.o. met ons bezoek te verblijden.
We hadden een voorspoedige reis en op het perron van de Thalys in Parijs, kreeg ik plots 2 armen om me heen en 3 stevige zoenen....ja ja.... Het bleek een oud collega te zijn van Texaco. Hij werkte destijds bij een van Texaco's joint-ventures en vanuit mijn functie destijds kende ik hem goed. Ook toen ik bij Texaco was vertrokken, heb ik nog wel eens contact met hem gehad voor een andere baan waar ik toen werkte. Inmiddels hebben we elkaar al zo'n 15 jaar niet gezien denk ik. Toeval bestaat niet zeggen ze. Dit gaf de reis een gouden randje.
Ook onze vakantie is erg leuk geweest, natuurlijk altijd fijn om m'n moeder weer te zien die er uitstekend uitziet. Helaas was het onmogelijk om iedereen weer te zien om bij te praten, maar voor mij was het hoogtepunt het bezoek aan mijn vriendin Manon, die een hele moeilijke tijd achter de rug heeft en nog wat hobbels te gaan heeft, maar ze heeft gelukkig een optimistisch karakter en een schat van een man en kinderen. Ook hebben we het cruise ship ss rotterdam bezocht in het weekend toen Darren vanuit London naar Amsterdam vloog (Rotterdamse prijzen waren exorbitant). Toevallig las ik een dag daarna dat een andere collega met haar gezin daar 's middags ook was; we zijn elkaar jammergenoeg net misgelopen.
We hebben ons tegoed gedaan aan het heerlijke Indonesische eten in Minang Kabau en ook in de Saté Bar in het centrum, waar er 3 vestigingen zijn. In de Saté Bar werden we er heel keurig op gewezen dat wat wij bestelden veel en veel te veel was....wie doet dat tegenwoordig nog? Maar ik heb ook genoten van de boerenkool met worst en van het heerlijke boerenpannetje (Boerenpannetje met rundvlees krieltjes worteltjes boontjes vermengd met ketjapsaus) van de keurslager Herman van Rijn.
Voor Fleur was het ook leuk om weer wat Nederlandse vriendinnen/vrienden te ontmoeten zoals Louiza (dochter van Marjolein) en Isabel en Jeroen (kinderen van Manon) en Sarah en Siebe (kinderen van Yvonne). Onze achternicht Suzanne is ook na haar werk komen borrelen en eten. Zij en een vriendin hebben 2 jaar geleden op huis en haard gepast toen wij op vakantie waren. Ze heeft een prachtig foto-boek gemaakt hierover dat ze heeft laten zien.
Natuurlijk was ook Marlies met zoontje Mauro van de partij en hebben we elkaar weer eens in levende lijve gezien hetgeen toch altijd prettiger is dan via internet. Nogmaals niet iedereen hebben we kunnen ontmoeten....maar wat in het vat zit hè.....
Tijdens ons verblijf bij m'n moeder, ontving ik plots een e-mail van een neef van mij, een tak van de Sandersen waar we geen contact mee hebben, hij was bezig met een stamboom en inmiddels heb ik een leuk contact met Arthur Sanders. Met veel plezier heb ik al het een en ander gelezen over de familie en foto's kunnen bewonderen, zelfs nog 1 van m'n vader die ik ook nog nooit heb gezien.
De terugreis naar huis is ook heel voorspoedig verlopen en we zagen dat André van Duin en zijn echtgenoot in dezelfde coupé zaten als Fleur en ik. En nee ik heb geen foto genomen, dat is een beetje erg genant en hoe zag hij eruit? Leuker dan op televisie, ook langer denk ik en z'n man zag er ook leuk uit.  Later las ik dat ze voor de mode show van Viktor & Rolf naar Parijs gingen.