Toch nog kamperen

Even tijd om een klein stukje te pennen. Donderdag was de dag dat de voetballers zouden komen. De hele dag druk bezig geweest om het huis te boenen, want met een aannemer dagelijks over de vloer, kun je het niet bijhouden. Gruis overal door het hele huis dus. Maar goed nog een paar maandjes en dan zijn de grootste verbouwingswerkzaamheden binnen achter de rug. Ook onze slaapkamer moest een flinke beurt hebben en alhoewel het misschien de kleinste is van de slaapkamers het is ook de rotste qua schoon maken. 's Middags kreeg ik nog een telefoontje van een van de mannen of het ook mogelijk was om 's avonds bij mij te blijven eten. Eh...nou....pfff....ik kan wel iets simpels maken maar geen 4 gangen diner, maar ik wist ook wel een goed restaurant in de buurt. Dus heb ik dat voor hen gereserveerd. Tja 7 man te eten krijgen, dit 's middags horen en er dan verder alleen voor staan, is toch wat moeilijk. Rond 21:00 uur kwamen ze binnen, zijn gaan eten en rond middernacht weer terug gekomen. Maar toen was bij ons het licht uit hoor. De volgende morgen hebben ze in ploegendienst ontbeten en om 10:00 uur checkten de aanwezige dames uit. In juni komen ze weer alle zeven en dan wordt dat alweer voor de 3de keer dat ze bij ons te gast zijn. Dat is natuurlijk wel heel erg leuk.
Vrijdagmiddag kwam de dame uit Hawaii, een erg gezellig origineel mens en die gelijk een biertje wilde, rookte (buiten mag het), nog een nacht extra heeft geboekt en zondag naar de andere kant van Frankrijk reist....allemaal in haar eentje; een 'vrouw met ballen' dus.
Later vanmiddag krijgen we nog een stel uit Parijs die op doorreis zijn naar Frans Baskenland.... dus Au Bellefleur is weer in full swing.

Nog even terugkomend op ons luxe bed, speciaal gekocht voor de gelegenheid, die zuchzelf dus met 1 druk op de knop oppompt. Wegens gebrek aan tijd, niet eerst uitgeprobeerd...wat een spijt...je voelt 'em vast al..... Wel de goede maat batterijen maar het moesten 'alkaline' zijn want die zijn kennelijk sterker. Na 1 pufje dachten de batterijen doe het zelf maar. Zo had het moeten zijn zoals hierboven. Maar het werd zoals hieronder. Met wel een matras en verder kussens van onze bank. In een slaapzak.....wat een zenuweding zeg; in mijn jeugd waren die slaapzakken lekker breed, nu lopen ze smaller en smaller naar beneden toe. M'n moeder had nog snel lakenzakken opgestuurd voor de frissigheid. Fleur heeft heerlijk geslapen en ik ben nog aan het bijkomen van een pijnlijke rug.