En Fleur was zo ‘sage’, dat betekent zoet/lief in het Frans. Ha ha ze moesten eens weten hoe ze haar mond(je) kan roeren af en toe!!!
Enfin, daarna zijn Fleur en ik naar Fabiola (m’n Guatemalase vriendin) gelopen met een uitnodiging voor Fleur’s verjaardagsfeestje op de 14de november. En een mandje appelen (de laatste uit de boom). We hadden hem aanvankelijk op de zondag ervoor uitgenodigd met z’n moeder en vader en ook nog wat anderen, maar hij was erg verdrietig dat hij niet op haar echte feestje mocht komen. Dus dat maar heel snel ontzenuwd en nu mag hij samen met z’n moeder (ook een fijne hulp...wilde ze ook al aanbieden) 2x komen! Gastvrij werden we weer ontvangen. Haar man Patrick was (wederom) 1 dag eerder dan voorzien vanuit Parijs aangetuft en was er ook. Ook hij is buitengewoon hartelijk en gelijk kwamen de Pineau, Rosé en Rode wijn op tafel met wat knabbeltjes. Toen Fleur en ik huiswaarts wilden, moesten we persé blijven eten. Ongelooflijk, ze had eigenlijk gerekend op haarzelf en zoontje, nu bleven er nog 2 volwassenen en 1 kind extra mee-eten. Couscous, groenten en 3! soorten vlees (kip, beef en worstjes) kwam in no-time op tafel. Vervolgens nog iets van 5 verschillende soorten kaas en we konden ook nog een (zoet) dessert krijgen als we wilden. We wilden wel maar onze maag was gevuld, dus hebben ze dat vandaag! Van Patrick kreeg ik nog 2 hele grote flacons gevuld met zeep mee, die had hij in Parijs gekocht; kennelijk koopt hij er heel veel per keer. Het is voor handen, body en haren. Dus multi functioneel! Eerst maar eens handen gebruiken en dan zien we wel verder lijkt me zo. Daarna maakten we aanstalten om huiswaarts te gaan en stelde hij voor om ons even thuis te brengen. Het is maar 7 minuten loopafstand, maar natuurlijk al wel pikkedonker en in onze laan is geen straatlamp (moet toch eens babbelen met Monsieur Le Maire daarover). Enfin, dat was wel heel fijn.
Tja, van de Franse gastvrijheid kunnen wij nog heel veel leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten