Communicatie problemen op Halloween!

Ja ja vandaag (31 oktober) sinds vanmiddag zijn we niet meer bereikbaar, enkel nog op de mobiele telefoon. Geen internet, geen telefoon, niks, nakkus, nada.

Ik heb een poll op m’n blog gezet en ik mis dus m’n pc!

Vandaag is het dus Halloween, hele volksstammen gaan met hun ‘trick or treat’ langs de deur. Ook via het ouder comitée van Fleur’s school kunnen de kinderen onder begeleiding van ouders de ronde maken door Sigogne. Bijna alle kinderen vinden het geloof ik wel leuk, behalve onze Fleur! Ze vindt het eng en eigenlijk kan ik haar niet eens ongelijk geven. Toen we nog in London woonden, werd er ook erg veel aan de deur gebeld door de meest enge, verschrikkelijke, horror- achtige figuren. Op een keer was ik het vergeten en ik schrok werkelijk vreselijk toen ik de deur open deed en een aantal ‘skeletten’ zag, ik heb de deur direct weer onder gegil dichtgegooid. Darren heeft ze later nog wat snoep gegeven. Ook kan ik me herinneren dat we (Fleur en ik) een keertje bij mijn vriendin Meritha die in Engeland woont waren en met haar en Georgetina en Willemijn (resp. 3 en 2 jaar ouder dan Fleur) naar een adventure park zijn geweest dat toen in het teken van Halloween stond.

Daar kon je ook op een soort veewagen, getrokken door een tractor, een rit maken door de ‘bush bush’ waarbij er dus allerlei onverwachte ‘mensen’ te voorschijn kwamen. Hierbij moet je je voorstellen, dat je een kleine draaimolen onder de spinnenwebben langzaam ziet draaien, waarbij er een echt meisje bleek als een lijk, ondervoed, vreselijk slecht er uit ziend, achter de wagen komt hollen voor een beetje geld. Ook komt er uit de bomen een soort van vreselijke clown, in een net, maar wel hangend boven de wagen waar je zit, waardoor je je weer wezenloos schrikt. Of 3 kruizen waaraan halfdode mensen hangen en er 1 plots op je afkomt. Of een auto die je ziet, en die plots met groot licht in volle vaart op de wagen afkomt om op het nippertje te remmen, met gierende banden natuurlijk.

Dit ritje maken ze overdag maar zelfs ook als het donker is.

Nou ik vond het overdag al eng genoeg. En arme Fleur heeft het er nog steeds over, alhoewel ze van ellende niets heeft gezien. Enfin, haar Halloween trauma vrees ik.

Toen ik dat destijd aan m’n moeder vertelde, leek haar dat wel wat. Nou als we ooit nog eens daar zijn rond die tijd, zal ze eraan moeten geloven. Ik weet niet of ze het dan ook nog zo leuk vindt.