Rustiger?

Ik zeg wel eens dat mijn leven nooit saai is en als het naar het saaie toe gaat, het dan toch weer een wending neemt waardoor er weer volop leven in de brouwerij is. Zo ook deze week.
Maandag werd ik gebeld door Schotten die sinds december in de omgeving wonen die wat meer wilden weten over het runnen van een B&B in Frankrijk. Door onze makelaar zijn ze op ons spoor gekomen. Maandagmiddag heb ik de beste mensen ontvangen; ze brachten...niet lachen...een pot pickled onions van Sainsbury's mee! Ze wilden iets Engels meenemen en hadden dit kennelijk nog in de kast....Darren doe ik daar een groot plezier mee. Voordat jullie vragen stellen of ik gek geworden ben om de concurrentie in huis te halen....kan ik jullie gerust stellen.
Diezelfde dag belde onze makelaar of ik zou willen helpen met eventueel uitleg/vertaalwerk voor Nederlandse kopers die een huis kopen van mensen die ik inmiddels ook goed ken (ex gasten, die een aantal keren terug zijn gekomen als gast en als bekenden). Tuurlijk...leuk juist! Inmiddels bleek dat ook de verkoper van dit huis mijn naam had genoemd in positieve zin. 'Double Dutch' ;-). Met de zeer sympathieke Nederlandse koper heb ik vandaag ook telefonisch en e-mail contact gehad en ik vond het fijn dat ik hem een hoop kon vertellen over het dagelijks leven in deze streek.
Maandagavond kreeg ik een e-mail van mensen, ook ex gasten die sinds een jaar hier wonen, dat ze graag langs wilden komen deze week. Dat gaat donderdag gebeuren; ik ben benieuwd of er iets speciaals is want ik was nog niet zo lang geleden bij hen uitgenodigd.

Vervelen is er niet bij....wel achterstand in gras maaien ;-)