Bonjour, Leuk dat jullie kijken op deze blogspot. Leef mee met het wel en wee in Sigogne. Laat vooral een (leuk) bericht achter, dat is altijd welkom. Au revoir, Darren, Franca en Fleur
maandag 29 november 2010
Lunch op z'n Frans
Zondag waren we op een lunch gevraagd door Engelse vrienden, Steph(ani)e en Charlie en hun zoontje Finn(ly) Ja ja we hadden een kookvrij weekend! Toen we aankwamen zagen we een auto met een Nederlands kenteken en ja er was een Nederlands echtpaar, vers van de pers zou ik zeggen...ofwel net verhuisd naar Frankrijk. We hebben zalig gegeten, vegetarische couscous schotels. Een heerlijke appeltaart met zelfgemaakt ijs en dat de stemming er behoorlijk goed inzat, kun je wel zien aan de foto's. Het werd danook een hele lange lunch ;-)
Varieté op z'n Frans
Zaterdagavond was het dan eindelijk zover. Het uitje waarop we ons erg hadden verheugd. Een feestzaal in een dorpje in de Charente was omgetoverd tot 'Le Palace' en voor het eerst hebben wij ook eens ervaren hoe het was om over de rode loper te paraderen. Na de hartelijke ontvangst door de gastheren van Auberge de Condé, werden we naar onze plaatsen gebracht. Voor mij was het geen verrassing dat aan een tafel zaten bij het podium (goede klanten worden gekoesterd). De zaal was omgetoverd in een sprookjesachtig en zeer Parijs aandoend. In het totaal waren we met 9 man en allemaal in de stemming voor een avondje uit. Na het voorgerecht, foie-gras, en daaropvolgend canard, begon de show. Allereerst was er een dame die wat van Edith Piaf en Dalida zong. Toen was het de beurt aan 5 revue-dames, compleet met veren en opzwepende muziek. (Alles in het nette...op het strand zijn ze bloter). Een van tv bekende goochelaar trad op en vervolgens een muzikant die mondharmonica speelde op een hele interaktieve manier, waarna de kaas en dessert volgde. Uiteraard kwamen alle artiesten nogmaals op het podium om hun kunsten te vertonen. De foto's spreken voor zich. Helaas mocht er van de optredens geen foto's worden genomen. Toch nog eentje gemaakt van de goochelaar, Dorian Maknamara, buiten met Fleur en Madeleine. We hebben een heerlijke Parijse nachtclub aanvoelende avond gehad.
Wintersport en Sneeuw
Vrijdag in de namiddag was er een vergadering gepland voor de ouders van de klas waar Fleur ook in zit. De reden wisten we al, namelijk dat als alles doorgaat er een wintersportvakantie voor Fleur en haar 19 klasgenootjes op stapel staat. (Fleur zit zelf in de 3de klas en samen met de 2de klassers is deze vakantie bedoeld). Eind maart gaan ze voor 9 dagen naar de Pyreneeën. Er wordt dagelijks geskied, sleetje rijden, wandelingen met speciale sneeuwschoenen en nog veel meer. Dat er een bijdrage van de ouders wordt gevraagd, moge duidelijk zijn en deze is zeer reëel moet ik zeggen. Want vergeet niet dat het een all-inclusive vakantie is, dus inclusief alle maaltijden, overnachting, transport, ski-verhuur, noem maar op. Natuurlijk is er de nodige subsidie ontvangen en ook de burgemeester heeft een leuke duit in het zakje gedaan. Voor de ouders die de bijdrage niet kunnen opbrengen, is er nog een formulier waarin ze financiële steun kunnen vragen. Het streven is echter dat ieder kind meegaat en als er geld tekort is dan zijn er hopelijk wat ouders bereid om hun portemonnaie weer open te trekken. Een vriendin zei heel terecht, als de ouders nu gaan sparen en de moeders wat minder roken, hebben ze ook het geld bijeen. Ja een aantal Franse madammen rookt als een ketter.
Aan de kinderen ligt het in ieder geval niet. Later deze week vernemen we of het definitief door kan gaan. Fingers crossed.
Al pratende over de sneeuw, vielen de 1ste vlokken die avond.
Aan de kinderen ligt het in ieder geval niet. Later deze week vernemen we of het definitief door kan gaan. Fingers crossed.
Al pratende over de sneeuw, vielen de 1ste vlokken die avond.
woensdag 24 november 2010
maandag 22 november 2010
Dag Hyves
Zoals de meeste trouwe lezers wel weten, kan ik sinds een half jaar geen berichten meer op mijn Hyves plaatsen. Ook reageren op anderen lukt niet. Omdat de bollebozen achter Hyves het te druk hebben met andere zaken, heb ik ook nimmer antwoord gekregen op mijn vraag hoe dat komt. Op deze manier is er voor mij geen lol meer aan. Ook het typisch Nederlandse karakter van Hyves spreekt mij niet zo aan. Ik hou het voorlopig bij het internationale FaceBook dat -als je het systeem kent- erg leuk is.
Daarom zal ik mijn account zeer binnenkort verwijderen (hopelijk lukt dat wel).
Natuurlijk blijf ik bloggen en kunnen jullie mij blijven volgen en reageren op http://portersonthemove.blogspot.com
Daarom zal ik mijn account zeer binnenkort verwijderen (hopelijk lukt dat wel).
Natuurlijk blijf ik bloggen en kunnen jullie mij blijven volgen en reageren op http://portersonthemove.blogspot.com
maandag 15 november 2010
Fleur's verjaardag
Zondag 14 november werd ons meiske alweer 8. Vanaf donderdag stond eigenlijk alles al in het teken van deze dag, want ons dametje wilde op school niet trakteren op taart maar op iets anders. Uiteindelijk heeft ze zelf cup cakes gemaakt en gedecoreerd en iedereen in de klas was aangenaam verrast. Fleur hebben ze in 't Frans en 't Engels toegezongen...volgend jaar moet 't Nederlands er maar eens bijkomen.
Zaterdagmiddag hadden we haar vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd op een middagje 'geitenboerderij' alwaar 500 geiten dagelijks worden gemolken om vervolgens een heerlijke kaas van te maken. Naast de geiten, waren er honden, varkens, kippen, konijnen, ganzen, schapen, kalkoen (voor hoelang nog?) een ezel en een 30 jaar oude pony. De eigenaresse gaf een hele leuke en leerzame rondleiding en iedereen mocht proberen een geit met de hand te melken en daarna proefden we van de warme melk. Dat is overigens nog niet zo simpel. Uiteraard ontbraken de -nu wel echte taarten- niet en werd ze verwend met leuke cadeaus, veel in het teken van paarden. En ook heel schattig ze kreeg een kettinkje van een vriendje, dat hij zelf had uitgekozen voor haar. En plots kwam de jarige huilend en met haar gezicht onder de modder naar Darren aangerend, wat was er nu gebeurd? Haar jonge Engelse vriendinnetje (net 4) zat op haar rug en toen struikelde Fleur, maar ze wilde het kleine meisje niet laten vallen, zodat ze zelf met haar snoet in de modder met wat stenen viel zodat ze bovenop Fleur belandde. Wat een heldin...maar wel met een geschaafde neus loopt ze nu rond. Enfin het mocht de pret allemaal niet deren.
Na een hartelijk afscheid van de beestenboel, was het de hoogste tijd om naar huis te gaan. Daar aangekomen, hebben we ons snel opgefrist en zijn toen in 'Auberge de Condé' gaan dineren. En daar werden we alweer enorm verrast want van de eigenaren kreeg Fleur ook een cadeau. Een echte beautycase vol make-up. De verrukkelijke maaltijd werd afgesloten met een feestelijke verjaardagstaart voor ons alle3 en een glas champagne voor Darren en mij. En toen moest het nog de 14de worden! We begonnen de dag alweer vroeg want we hadden vanaf donderdagavond al gasten (marathon renners) uit Amerika en Frankrijk.
Rond koffietijd zijn we begonnen met het uitpakken van alle cadeaux. Van ons heeft ze, rijlaarzen, bijpassend vest en handschoenen gekregen. De rijbroek en cap had ze toen ze begon met pony rijden al gekregen. Van mijn moeder, die er heel graag bij zou zijn geweest maar door haar gezondheid tegengehouden is, had Fleur haar cadeau al in Rotterdam gekregen, maar Oma zou Oma niet zijn als er niet nog wat was...; een box met allerlei paardenborstels. Van Darren's ouders rollerskates. En Fleur was zo blij met haar kleding, dat ze zich niet meer heeft verkleed!
Rond borreltijd kwamen onze Engelse vrienden Sarah en Trevor met dochter Emilie en onze Vlaamse vriendin Ingrid die nog in Sigogne was. Op verzoek van de jarige hebben we geraclette en is haar verjaardag zeer intensief gevierd zou ik zo denken.
Reacties graag rechtstreeks op dit originele blog (http://portersonthemove.blogspot.com) en niet via Hyves, want dat werkt bij mij niet en gaat er deze week nog uit.
Zaterdagmiddag hadden we haar vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd op een middagje 'geitenboerderij' alwaar 500 geiten dagelijks worden gemolken om vervolgens een heerlijke kaas van te maken. Naast de geiten, waren er honden, varkens, kippen, konijnen, ganzen, schapen, kalkoen (voor hoelang nog?) een ezel en een 30 jaar oude pony. De eigenaresse gaf een hele leuke en leerzame rondleiding en iedereen mocht proberen een geit met de hand te melken en daarna proefden we van de warme melk. Dat is overigens nog niet zo simpel. Uiteraard ontbraken de -nu wel echte taarten- niet en werd ze verwend met leuke cadeaus, veel in het teken van paarden. En ook heel schattig ze kreeg een kettinkje van een vriendje, dat hij zelf had uitgekozen voor haar. En plots kwam de jarige huilend en met haar gezicht onder de modder naar Darren aangerend, wat was er nu gebeurd? Haar jonge Engelse vriendinnetje (net 4) zat op haar rug en toen struikelde Fleur, maar ze wilde het kleine meisje niet laten vallen, zodat ze zelf met haar snoet in de modder met wat stenen viel zodat ze bovenop Fleur belandde. Wat een heldin...maar wel met een geschaafde neus loopt ze nu rond. Enfin het mocht de pret allemaal niet deren.
Na een hartelijk afscheid van de beestenboel, was het de hoogste tijd om naar huis te gaan. Daar aangekomen, hebben we ons snel opgefrist en zijn toen in 'Auberge de Condé' gaan dineren. En daar werden we alweer enorm verrast want van de eigenaren kreeg Fleur ook een cadeau. Een echte beautycase vol make-up. De verrukkelijke maaltijd werd afgesloten met een feestelijke verjaardagstaart voor ons alle3 en een glas champagne voor Darren en mij. En toen moest het nog de 14de worden! We begonnen de dag alweer vroeg want we hadden vanaf donderdagavond al gasten (marathon renners) uit Amerika en Frankrijk.
Rond koffietijd zijn we begonnen met het uitpakken van alle cadeaux. Van ons heeft ze, rijlaarzen, bijpassend vest en handschoenen gekregen. De rijbroek en cap had ze toen ze begon met pony rijden al gekregen. Van mijn moeder, die er heel graag bij zou zijn geweest maar door haar gezondheid tegengehouden is, had Fleur haar cadeau al in Rotterdam gekregen, maar Oma zou Oma niet zijn als er niet nog wat was...; een box met allerlei paardenborstels. Van Darren's ouders rollerskates. En Fleur was zo blij met haar kleding, dat ze zich niet meer heeft verkleed!
Rond borreltijd kwamen onze Engelse vrienden Sarah en Trevor met dochter Emilie en onze Vlaamse vriendin Ingrid die nog in Sigogne was. Op verzoek van de jarige hebben we geraclette en is haar verjaardag zeer intensief gevierd zou ik zo denken.
Reacties graag rechtstreeks op dit originele blog (http://portersonthemove.blogspot.com) en niet via Hyves, want dat werkt bij mij niet en gaat er deze week nog uit.
donderdag 11 november 2010
De elfde van de elfde
Ofwel de ellufde van de ellufde.
De elfde dag van de elfde maand geldt als de opening van het carnavalsseizoen. In veel plaatsen in Nederland wordt op die dag de nieuwe prins carnaval bekendgemaakt.
In de carnavalssymboliek speelt elf een voorname rol. De prins wordt vergezeld door een Raad van Elf. Die komt na carnaval weer voor het eerst in vergadering bijeen op 11 november om 11.11 uur ’s avonds. De carnavalsuitroep Alaaf is mogelijk een verbastering van elf.
Dat 11 november een bijzondere datum is, hangt samen met het getal elf. In de volksnumerologie wordt 11 als het gekkengetal beschouwd. Waarom is onduidelijk. Volgens de ene theorie omdat het een dwaze overschrijding is van 10, het getal van de Tien Geboden; volgens de andere theorie omdat het 12-1 is: 12 zou volheid symboliseren wat 11 dwaas maakt omdat het net niet perfect is.
Er bestaat ook nog een andere theorie over de relatie tussen het 'elf' en carnaval. Toen eind 18e eeuw de Fransen het Rijnland bezetten, werd daar al stevig carnaval gevierd. Maar nu moesten de Franse bezetters op de hak genomen worden. Men zette Franse steken op en koos de elfde van de elfde als datum voor hun spotfeest. Dit naar aanleiding van de drie principes van de Franse Revolutie: Egalité, Liberté et Fraternité. De beginletters vormen het woord 'elf'.
Dat Sint-Maarten op 11 november gevierd, wordt is niet vanwege deze dwaze datum, maar omdat de heilige Martinus van Tours op 11 november 397 begraven werd. Toch heeft het feit dat er op Sint-Maarten bonte volksfeesten werden gehouden mogelijk iets met deze magische datum te maken.
Vervolgens schalt uit een klein autootje een krakerig Volkslied van een oude cassetterecorder. Dan staat iedereen nog even bij het monument waar natuurlijk voor de gelegenheid de vlag uithangt en een bloemstukje is neergezet. Vervolgens geeft de Burgervader het sein dat de pineau en cognac-schweppes klaar staat op het Gemeentehuis en dat is de beleving hier.
De elfde dag van de elfde maand geldt als de opening van het carnavalsseizoen. In veel plaatsen in Nederland wordt op die dag de nieuwe prins carnaval bekendgemaakt.
In de carnavalssymboliek speelt elf een voorname rol. De prins wordt vergezeld door een Raad van Elf. Die komt na carnaval weer voor het eerst in vergadering bijeen op 11 november om 11.11 uur ’s avonds. De carnavalsuitroep Alaaf is mogelijk een verbastering van elf.
Dat 11 november een bijzondere datum is, hangt samen met het getal elf. In de volksnumerologie wordt 11 als het gekkengetal beschouwd. Waarom is onduidelijk. Volgens de ene theorie omdat het een dwaze overschrijding is van 10, het getal van de Tien Geboden; volgens de andere theorie omdat het 12-1 is: 12 zou volheid symboliseren wat 11 dwaas maakt omdat het net niet perfect is.
Er bestaat ook nog een andere theorie over de relatie tussen het 'elf' en carnaval. Toen eind 18e eeuw de Fransen het Rijnland bezetten, werd daar al stevig carnaval gevierd. Maar nu moesten de Franse bezetters op de hak genomen worden. Men zette Franse steken op en koos de elfde van de elfde als datum voor hun spotfeest. Dit naar aanleiding van de drie principes van de Franse Revolutie: Egalité, Liberté et Fraternité. De beginletters vormen het woord 'elf'.
Dat Sint-Maarten op 11 november gevierd, wordt is niet vanwege deze dwaze datum, maar omdat de heilige Martinus van Tours op 11 november 397 begraven werd. Toch heeft het feit dat er op Sint-Maarten bonte volksfeesten werden gehouden mogelijk iets met deze magische datum te maken.
Er is ook nog een ander mogelijk verband tussen Sint-Maarten en carnaval. Sint-Maarten markeert de donkere periode voor Kerstmis. Veertig dagen na de elfde van de elfde is het immers 21 december, de kortste dag van het jaar. Aan het einde van het Sint-Maartensfeest begon de Sint-Maartensvasten. Zoals carnaval voorafgaat aan de Veertigdagentijd voor Pasen, gaat Sint-Maarten vooraf aan de voorbereiding op Kerstmis.
En o.a. in Sigogne komen met name de ouderen bijeen bij het monument om de gevallenen in de 1ste Wereldoorlog te gedenken. De Burgemeester, met sjerp, doet zijn verhaal (slissend) en de namen worden opgelezen van de gevallenen door een oud-militair in vol ornaat; waarna na iedere naam een andere oud-militair zegt 'Mort pour La France'.Vervolgens schalt uit een klein autootje een krakerig Volkslied van een oude cassetterecorder. Dan staat iedereen nog even bij het monument waar natuurlijk voor de gelegenheid de vlag uithangt en een bloemstukje is neergezet. Vervolgens geeft de Burgervader het sein dat de pineau en cognac-schweppes klaar staat op het Gemeentehuis en dat is de beleving hier.
woensdag 10 november 2010
Another brick in the wall
Maanden geleden hadden we het plan opgevat om de blauw geverfde muur in de 'bistro' (de gasten lounge/ontbijt annex diner ruimte) in orgininele staat terug te brengen. Weken geleden is Darren daar aan begonnen, want dat is echt mannenwerk, en afgelopen weekend moest het klaar zijn vanwege de komst van gasten. Het was een hele klus want achter het pleisterwerk, zat nog een zogenaamde bricket muur voordat de stenen muur zichtbaar werd. Natuurlijk heeft Darren het weer voor elkaar gekregen, maar doordat we onverhoopt in Nederland moesten zijn, vervielen er 2 weekenden, dus het was spannend.
maandag 1 november 2010
Oh what a night
Zaterdagavond waren we uitgenodigd bij Franse vrienden om te komen eten. Er zouden 10 volwassenen zijn en 9 kinderen, dus volle bak. Darren moest nog 'een muurtje' afmaken in huis en kwam later (om middernacht....maar toen duurde het nog een uur voordat we gingen racletten). Legio heerlijke borrelhapjes waren er natuurlijk wel.
De foto's spreken voor zich en we hebben heel wat afgelachen met elkaar en gingen om 4 uur in de ochtend huiswaarts.
Volgende keer zijn wij aan de beurt!
Diergaarde Blijdorp in Rotterdam
Weekje Nederland
Omdat ik wist wanneer mijn moeder weer geopereerd zou worden (20ste), had ik alles in het werk gesteld om die dag ook in Rotterdam te zijn. Het had heel wat voeten in de aarde. Darren moest overvliegen op de dag ervoor om bij Fleur te blijven. Fleur had nog school, waaronder een sportdag en zaterdagmiddag pony rijden...en laten we eerlijk zijn dat is voor een kind leuker dan Oma weer in het ziekenhuis te zien.
De bedoeling was dat Darren en Fleur aanvankelijk met de auto naar Rotterdam zouden rijden, maar vanwege de benzine problemen, besloten ze (tot mijn vreugde) om toch ook te treinen op zondag.
Vanwege de vele stakingen, merkte ik dat mijn TGV die donderdag was geannuleerd. Ik heb op woensdagavond hemel en aarde bewogen en de vele vrienden die mij met raad en daad hebben bijgestaan, zal ik niet vergeten. Maar ik zou geen Franca heten om niet door te bijten en de volgende ochtend heel vroeg, kon ik nog een andere TGV boeken, weliswaar later, en ook mijn Thalys ticket moest ik wijzigen omdat ik die aansluiting niet zou halen. Maar ik zat om half 12 in de TGV in Angouleme, die vanwege demonstranten op het spoor in Poitiers, een uur lang stil stond. Gelukkig had de Thalys vertraging zodat ik de aansluiting haalde, maar een zenuwegedoe is het wel hoor.
Tot mijn grote vreugde, belde mijn moeder 's middags op m'n mobiel, toen ik nog in de trein zat, om me te vertellen dat de operatie goed was geslaagd. Ik zat gelijk wat lekkerder in de trein kan ik je zeggen.
Na aankomst in Rotterdam, heb ik direct de taxi gepakt en naar het ziekenhuis gegaan. Daar zat ze al op me te wachten en de volgende dag mocht ze aan het begin van de middag naar huis. Het gaat goed en ze voelt zich ook goed. Over een aantal dagen moet ze terugkomen in het ziekenhuis voor de officiële uitslag en een eventuele verdere behandeling.
De vele lieve berichten en telefoontjes die ik heb gekregen zijn hartverwarmend.
Teleurgesteld ben ik in een aantal mensen (vrienden die ik al jaren ken) die wel op de hoogte waren van de situatie (o.a. via dit blog) maar die kennelijk te druk zijn met zichzelf om enig reactie te geven.
De bedoeling was dat Darren en Fleur aanvankelijk met de auto naar Rotterdam zouden rijden, maar vanwege de benzine problemen, besloten ze (tot mijn vreugde) om toch ook te treinen op zondag.
Vanwege de vele stakingen, merkte ik dat mijn TGV die donderdag was geannuleerd. Ik heb op woensdagavond hemel en aarde bewogen en de vele vrienden die mij met raad en daad hebben bijgestaan, zal ik niet vergeten. Maar ik zou geen Franca heten om niet door te bijten en de volgende ochtend heel vroeg, kon ik nog een andere TGV boeken, weliswaar later, en ook mijn Thalys ticket moest ik wijzigen omdat ik die aansluiting niet zou halen. Maar ik zat om half 12 in de TGV in Angouleme, die vanwege demonstranten op het spoor in Poitiers, een uur lang stil stond. Gelukkig had de Thalys vertraging zodat ik de aansluiting haalde, maar een zenuwegedoe is het wel hoor.
Tot mijn grote vreugde, belde mijn moeder 's middags op m'n mobiel, toen ik nog in de trein zat, om me te vertellen dat de operatie goed was geslaagd. Ik zat gelijk wat lekkerder in de trein kan ik je zeggen.
Na aankomst in Rotterdam, heb ik direct de taxi gepakt en naar het ziekenhuis gegaan. Daar zat ze al op me te wachten en de volgende dag mocht ze aan het begin van de middag naar huis. Het gaat goed en ze voelt zich ook goed. Over een aantal dagen moet ze terugkomen in het ziekenhuis voor de officiële uitslag en een eventuele verdere behandeling.
De vele lieve berichten en telefoontjes die ik heb gekregen zijn hartverwarmend.
Teleurgesteld ben ik in een aantal mensen (vrienden die ik al jaren ken) die wel op de hoogte waren van de situatie (o.a. via dit blog) maar die kennelijk te druk zijn met zichzelf om enig reactie te geven.
Abonneren op:
Posts (Atom)