En een boeking van terugkomende gasten, is altijd leuk! Helaas zullen we hen niet meer als gast krijgen, want ze tekenen het koopcontract!
Dit weekend hadden we 4 Franse feestgangers (mannen), die naar een verjaardagsfeest gingen maar elkaar verder ook niet kenden, behalve 2 want dat is een setje. Erge aardige mensen, ik kan niet anders zeggen. Eerst buiten nog een apéritief gedronken en daarna bij de open haard. Eindelijk werden ze dan opgehaald om 20:00 uur zodat wij ook konden eten (gekookte mosselen....dus zo klaar).
Vanmorgen kwam er al bijtijds (gelukkig waren we al op en aangekleed) ééntje met z'n neus om de hoek kijken om te vertellen dat ie een probleem had. Deze man zou een jongere broer kunnen zijn van Patrick Bruel overigens, dat had ik hem de avond ervoor al gezegd, had de sleutel van zijn kamer in zijn auto laten liggen en zijn auto was nog bij de feestzaal. Dus heeft hij 's nachts het bed gedeeld met een andere man die hij ook niet eerder had gezien. Ik geloof niet dat daar iets moois uit voort is gebloeid. Dus met de reservesleutel is hij z'n kamer binnen gegaan.
Wij hadden nog even de ijdele hoop dat we dus dat bed niet hoefden te verschonen, maar na anderhalf uur kwam hij weer terug voor het ontbijt.
Het andere koppel kwam een half uur eerder ontbijten dan afgesproken, dus tja die moesten nog even wachten op de laatste voorbereidingen.
Want op zondag is het altijd wat lastig qua brood omdat lokale tabac alleen stokbrood verkoopt en de supermarkt tegen 9 uur pas open gaat. Dus kiezen wij ervoor om afbak broodjes te nemen + croissants.
De echtgenoot van de jarige kwam gisteren ook nog even langs en het blijkt dat hij prachtige foto's heeft gemaakt van een concert (en ook in de coulissen) van Julien Clerc. Dus ik wist uiteraard niet hoe snel ik m'n kaartje moest geven aan hem.
Hopelijk vergeet hij mij niet.
4 opmerkingen:
Kijk en dan is ineens de stilte weer verbroken en heb je weer twee verhalen. Erg leuk hoor
@René,
De naam "Clerc" is weer gevallen, daar kan je Franca mee wakker krijgen, dat in tegenstelling met een Tupperware avond.
Ben ook blij tot ze terug boven water is, ik dacht dat nonkel Steve er bleef wonen.
Jan
Goed nieuws!
De man die zojuist de sleutel kwam terugbrengen was de 'fotograaf' en uiteraard heb ik nog even gecheckt of hij m'n kaartje nog had en of hij aan mij zou willen denken.
Nou moet het toch lukken; daar kan zelfs Nonkel Steve niet aan tippen!
Je bent gewoon hartstikke druk geweest om die man in de watten te leggen voor een paar foto's. Daarmee je vaste mannen hier op je weblog, Jan en ik, in vertwijfeling achterlatend. Maar we zijn blij dat we je weer 'terughebben' hoor.
Een reactie posten