Boek Julien Clerc

Een poosje geleden had ik een reclameclipje geplaatst over het nieuwe boek over Julien Clerc. En het is een pracht exemplaar, precies zoals je kon zien. Zo mooi. Dat wordt genieten met een hoofdletter G!

Verbouwing

Nog maar een fotootje van de verbouwing van de family-suite. Met wat wanden er inmiddels in.

Ochtend en Avond in Sigogne

Riijbewijs....alweer

Vanmorgen getogen naar de aardige dames van de sous-préfecture in Cognac. Natuurlijk was de dame van gisteren er niet vandaag, en de andere die er wel gisteren was, viel bijna van haar stoel toen ik vertelde dat m'n rijbewijs bij hun lag. Nou dat was niet zo! Ja, want ik ben door uw collega gisterenmiddag opgebeld....; onmogelijk! Toen belde ze een andere collega die met het roze papiertje aangelopen kwam. Enfin, nieuwe pasfoto weer overhandigd (vanmorgen laten maken en 20 minuten op moeten wachten....; en wachten betekende in dit geval geld uitgeven, want ik zag nog een leuke 'goudkleurige glitteroogschaduw', ook zag ik iets voor iemand waar we Kerst mee vieren dit jaar (zou het voor Marlies, Enrico of Mauro zijn?)en Fleur zag prompt ook nog wat.....).
Maar.....nee ik kon er niet op wachten want er was vandaag niemand aanwezig die geauthoriseerd was om te ondertekenen.......grrrrrr........., ik moest morgenmiddag maar terugkomen.
Niet te geloven dat ik gisteren nog aan de telefoon zei dat ik morgenochtend zou komen, dat er dan geen lichtje gaat branden aan de andere kant van de lijn......

Raadsel

TV avondje

Wauw eindelijk eens een klein/kort tv avondje voor mij! Fleur wilde graag op de computer wat barbie spelletjes doen, dus heb ik maar eens gekeken wat de BBC te bieden had.
Ik ben begonnen met Eggheads, een quiz programma, daarna Escape to the country, het blijft boeien mensen die naar het platteland willen verhuizen, vervolgens heel enthousiast zijn over een huis om dan te zeggen dat ze nog verder willen kijken in de omgeving!!! Om gek van te worden!
Daarna nog een Eggheads quiz.., Claudia Winkleman met haar gasten van 'Strictly Come Dancing' (ik denk dat er niemand is in Engeland die dit niet volgt op de zaterdagavond....de dancing competitie met 'BE-ers' gepresenteerd door Britse lieveling Bruce Forsyth en zijn assistente, de niet onaantrekkelijke Tess Daly...haar man Vernon Kay spreekt mij meer aan...maar ja da's een kwestie van smaak....inmiddels navolging in vele Europese landen)en als afsluiting de beroemde Delia Smith, Engelse kokkin, een soort Wina Born, die Indiase en Thaise curry's in een handomdraai kookte....nou ja niet alles was vers gehaald moet ik bekennen, veel ook diepvries produkten....maar het zag er allemaal wel erg lekker uit.
En dan nog horende dat Darren in een heel goed Indiaas restaurant vanavond in Ierland heeft gegeten! Grrrrr. Gelukkig komt hij vrijdag met de auto, dus donderdagavond haalt hij alvast een take-away van Sakib, jawel ons favoriete indiase restaurant in London. Dat mis ik echt....zo heerlijk om vaak met m'n Ierse vriendin Joy, onverwachts daar te 'bunkeren' met de nodige wijn! Hmmmmmm
Enfin, dit was mijn tv avondje.

Leuk nieuws

Gelukkig na de rijbewijs ellende, lag er ook nog leuk nieuws in m'n mailbox.
Blogvriend Jan, u kent hem misschien niet, maar Belle en haar pups vast wel,
http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/ schreef mij dat er gezinsuitbreiding
was bij vrienden van hun en 3x raden hoe het kersverse dochtertje heet?

Belle-Fleur

Belle-Fleur wensen wij hierbij een zorgeloze toekomst toe, aan haar naam zal het niet liggen.

Darren, Franca & Fleur van
Au Bellefleur in Sigogne

Rijbewijs perikelen

Tjonge jonge, voor vandaag heb ik het wel weer even gehad!
Mijn Nederlandse rijbewijs was begin juli 2008 verlopen, dus voor die tijd, ben ik met alle benodigde papieren, paspoort, etc. naar de 'pre-fectuur' in Cognac gegaan. Aangezien ik nu een Frans rijbewijs zou krijgen als Nederlandse, moesten de papieren naar Angoulême worden gestuurd want daar zit de 'baas' van de Charente. Enfin, 2 maanden na dato, nog steeds geen rijbewijs, dus weer naar Cognac...ach dat kon nog wel 2 maanden duren.
Die 2 maanden waren inmiddels ook al ruimschoots verstreken, dus vanmorgen maar weer naar Cognac getogen. De aardige dame (ja dat moet ik nageven, ze zijn daar allemaal heel vriendelijk) belde direct met haar collega in Angoulême; bleek dat het document op 15 juli al was verzonden, met als adres '1, Sigogne'....tja dat komt natuurlijk niet aan. Waarschijnlijk was het dan ook nog niet onze vaste postbode want die weet wel hoe ik heet, maar als mijn meisjesnaam op de envelop stond, kennen ze die natuurlijk weer niet.
Ik moest dus maar navraag doen op het postkantoor. En als ze het daar dan ook niet hadden, dan moest ik maar een copie vragen in NL! Jaja en dan zeker weer betalen en pasfoto's laten maken???!!!
Enfin, eerst het postkantoor, linea recta, nee de post wordt daar 15 dagen behouden en dan retour afzender. De beambte heeft nog even gekeken, maar helaas...

Als het gaat om slimmerikken moet je natuurlijk aan makelaars denken, dus weer getuft naar Jarnac om advies te vragen! Dat was een prima idee vond ik zelf, want hij adviseerde mij om een brief te sturen naar de baas in Angoulême om een copie van m'n rijbewijs te vragen, want deze is tenslotte tussen hun woonplaats en de mijne verdwenen.

De zoon van de aannemer is vandaag ook hier om te helpen en die zit er lange na niet dom uit, dus kijk ik hem maar eens lief aan om een mooie brief in elkaar te zetten!

Update:
De aardige dame van de sous-prefecture belde me zojuist op dat ze m'n rijbewijs hebben gevonden! Maar....ik moet weer komen met pasfoto's en bewijs dat ik hier woon (factuur van gas meenemen), want als adres staat nu op het rijbewijs
1 allée, sigogne...tja en dat klopt niet.
Enfin, Jonathan (de zoon van Bogdan) kan verder sjouwen en morgen weer een dag!

Circus A. Fratellini in Jarnac

Vanmiddag naar het circus geweest. Voor Fleur was het de 2de keer, 1ste keer in London met vriendje Hugo voor zijn verjaardag en voor mijn moeder was het heel lang geleden...; de laatste keer met haar vader! We hadden de aanplakbiljetten al een paar dagen geleden gezien en ook bij school kwamen de circus artiesten folderen.
Ook de bekende geluidswagens hebben we een aantal keer gehoord. En het was een uitgelezen zondagmiddag voor zo'n spektakel. Het was een typisch kwaliteit/geld verhouding. Op de tribune, royaal uitzicht, was het 15 Euro voor een volwassene en 5 Euro voor een kind. En Fleur, onze held op sokken, wilde niet 1ste rij zitten...nou eerlijk gezegd was ik daar ook niet zo rouwig om, want dan zijn plots de leeuwinnen wel heel groot en heel dichtbij en zijn hun tanden wel heel erg groot en scherp.
Door 'hostessen' werden we naar onze plaatsen gebracht en toen vroegen ze ook nog een muntje. Het duurde eventjes voordat bij mij het kwartje viel en toen was ze al weer weg naar het volgende 'slachtoffer'. Enfin, al die meisjes vroegen dus geld als je hen naar hun plaats had gebracht. Armoe...
De show was op zich best heel leuk hoor, maar de leeuwen dompteur was tevens de pikeur voor de paarden en ook de -jonge- clown had diverse rollen toebedeeld gekregen zowel op de fiets als een humoristisch optreden met behulp van een man en vrouw uit het publiek (ik had niet gemogen zei Fleur later tegen Darren aan de telefoon), als nog een humoristisch optreden met de dompteur alias pikeur!
Enfin, we hebben weer wel gesponsord met de tombola (Fransen zijn gek op tombola's en bingo's) ten gunste van het eten van de diverse dieren.....overigens niets gewonnen.
Wat wel wonderlijk was, was dat er een wagen stond met daarop geschilderd dat er olifanten aan boord waren....maar geen 1 dikhuid hebben we gezien. Volgens de leaflet waren er 30 dieren, wij hebben er in het totaal 13 mogen aanschouwen in de piste.

Annie Fratellini, (1932-1997) dochter van Paul Fratellini, was de 1ste vrouwelijke clown. In 1974 begon ze met haar echtgenoot een circus school en haar dochter zet deze voort. Inmiddels zijn er 200 scholen die haar naam dragen.

En waar is Darren in dit verhaal vragen jullie je misschien af?

Nou geen meelij hoor, we hadden al een tijd geleden afgesproken dat hij dit weekend niet zou komen omdat m'n moeder er toch was en hij misschien andere dingen kon doen en het zou ook wel wat geld besparen...laten we eerlijk zijn.
Vrijdagavond had Darren een borrel van de zaak, zaterdagmiddag was er een bierfestival waarvan hij door een vriend afgelopen donderdag op de hoogte was gesteld, en tussendoor heeft hij ook nog wat Christmas shopping gedaan. Met name eigenlijk wat kleine cadeautjes voor Fleur en Mauro (mijn broer's zoontje....die met de Kerst bij ons zijn)...en natuurlijk hoort een echte gevulde stocking bij de haard!
Maar....maandagmiddag moet Darren weer naar Ierland voor een paar dagen.....; betekent natuurlijk wel niet koken!

Enfin, alle gekheid op een stokje, het was toch vreemd zo'n weekend zonder Darren!

Evenwicht

Beestenbende

De buit: 2 lama's, 2 zeer jonge Schotse Hooglanders, 2 dromedarissen (1 bult) en 1 kameel (2 bulten). Ook nog een geschiedenisles werd aan dit circus vastgeknoopt namelijk dat dromedarissen enkel in warme oorden leven (woestijn, Marokko, Tunesië, etc) en kamelen in de kou (Siberië, Mongolië,...).

Fakir

Hier ligt de 'Fakir' op een bed van glas, met op z'n borst een vierkante meter spijkers en daarop... een man dus.... Ook heeft deze 'Fakir' nog vuur gespuwd.

The lion sleeps tonight / Le lion est mort ce soir (de Franse versie)

Dompteur Stany Mordon is overigens pas 26 jaar!

50

Nee niet mijn leeftijd, duurt nog even!

Net zag ik dat het aantal bezoeken op m'n blog gisteren.....50 stuks waren.....; dat is veel heel veel.
Mensen hartelijk bedankt hiervoor.

Snel kom ik weer met wat updates......!

En als alle bezoekers vandaag de site van Jan Faes (Belle & Bas) hebben bezocht en door zijn gaan klikken naar mij...dan is het resultaat morgen verdubbeld....!

Haras Centre - Saintes

Niet direct het meest elegantste dier!

Kathedraal St Pierre - Saintes

Een katholiek gebruik is om een kaarsje op te steken in een kerk die je bezoekt. Ook al ben ik wel katholiek van huisuit, ik zou mijzelf zo niet willen noemen, steken wij wel een kaarsje op. Ook hier dus, de kleinste kaars was voor mama en papa volgens Fleur en de grootste, die zat in een glazen potje met een afbeelding van Bernadette van Lourdes (eerlijk is eerlijk, Fleur mocht de afbeelding kiezen) voor haar en voor Oma!

Saintes in foto's

De kathedraal 'St Pierre' valt onder de Franse monumentenzorg. In 1450 is de kathedraal opnieuw opgebouwd, enkele resten dateren uit de 12de eeuw. Maar...door geldgebrek is het eigenlijk nooit echt verder afgebouwd. En ik moet zeggen dat was ook goed te zien.

Saintes

Vandaag staakten de leerkrachten omdat het Ministerie van Onderwijs de geldkraan(tje) wil dichtdraaien voor de leerkrachten die kinderen met een achterstand helpen. Ook op Fleur's school is er een hele aardige, lieve juf die dit werk doet. Je kunt alleen maar blij zijn dat/als jouw kind het niet nodig heeft. Ik ben bang dat dit soort stakingen weinig helpen, maar ik vind het wel super dat dit bestaat zelfs in Sigogne, een dorp van royaal 1000 inwoners.
Zo doende was er geen school, nou ja als je wilde kon je kind wel naar school toe gaan, maar zou door de assistenten bezig gehouden worden, dus geen leerstof.
Dus hebben we Fleur gezellig meegenomen naar Saintes. Daar wilde m'n moeder nog steeds eens een keer naar toe. Saintes is ongeveer 50 minuten vanaf Sigogne, dus makkelijk te doen. We boften met het weer, zonnig en 15 graden! Het viel mij eerlijk gezegd weer wat tegen (ik was er al eens een paar keer geweest toen we nog op huizenjacht waren), het centrum is klein, niet veel erge mooie, luxe winkels, alhoewel ik wel mooie schoenen heb gekocht voor een leuke prijs! Schoenen, ook goede kwaliteitsexemplaren, zijn goedkoper hier dan in Nederland, volgens mijn moeder. De kathedraal bezocht, de Abdij, het amphi-theater hebben we overgeslagen, en uiteraard geluncht! Grappig was het dat ik nog een bekende zag op een terras (hij zal wel roken, want ook hier mag dat al bijna 1 jaar niet meer in een restaurant), namelijk een van de slagers in de Champion, een supermarkt, waar ik vaak kom!
Daarna nog het Haras Centrum in Saintes bezocht. Dit is niet zo maar een manege, maar in een park van 10 hectares, met diverse gebouwen uit 1846, bevinden zich hier zowel renpaarden, ezels, muilezels, poneys, koetsen, etc. Hier is plaats voor 80 paarden. Fleur's klas is hier al eens naar toe geweest (ik was er bij), dus zij wilde hier graag nog eens naar toe. Helaas stonden er momenteel maar 6 paarden binnen, wel was de hoefsmit aanwezig, 2 ezels en 2 muilezels buiten. Maar het centrum was volop in beweging....uitbreiding, dus veel graafwerktuigen.

De slappe lach

Wat is er leuker dan de slappe lach hebben? Fleur van net 6 en Oma van nog net 73!

Heerlijke dag

Wat kun je toch genieten van een zonnige middag op woensdag 19 november 2008!
Natuurlijk alles nadoen wat Oma doet.

Verbouwing

Met name op verzoek van mijn neef Theo, zelf bouwkundig ingenieur...en in het begin ook ons huis gezien, nog eens wat plaatjes van slaapkamer 4/5.
Even een resumé, deze ruimte bestond uit 3 kamer(tjes) waar je een royale 1 persoonskamer van kon maken, maar met lage plafonds en jammergenoeg parket (in 2 van de kamers) dat hobbel de bobbel is en in slechte conditie.
Het dak hebben we ook hier laten vernieuwen begin juli dit jaar en de plafonds de hoogte ingetild. Zoals jullie zien, is het geheel 'gelambriseerd' en de oude balken zijn behouden, na een bewerking tegen o.a. houtrot. De bedoeling is om hier een family-suite van te maken. Een grote slaapkamer met een verbindingsdeur naar een kleinere (een kleine dubbel) en uiteraard een en-suite privé badkamer.
Helaas kunnen we de vloeren niet handhaven, dus we denken aan Sisal op de grond. We willen hier geen parket, zoals wel in alle andere kamers, vanwege het te hoge chalet gehalte.
Voor suggesties staan we open!!!
In de badkamer denken we aan een bamboe vloer, waterafstotend en ook mooi. Weer eens wat anders dan tegels (die soms toch loslaten!).
Hierbij de impressie van de luxe suite!

Nooit saai hier

Gisterenavond gingen we allemaal op tijd naar bed, want Darren moest om 4 uur 's morgens vroeg weer vertrekken naar de ferry in Calais; dit keer dus met de auto naar de overkant. Plots werd Fleur niet lekker, ze was naar toilet geweest voordat we gingen slapen en kreeg toen accute pijn (nadere uitleg overbodig). Wat kinder paracetamol gegeven (duurde ook 2 uur voordat die eens hielp), smeerseltje, verder was het aan 1 stuk door huilen. Continue voorgelezen zodat ze wat kalmeerde maar als ik stopte, begon ze weer hartverscheurend te helpen. Tot 2 keer toe hebben we op het punt gestaan om naar het ziekenhuis te rijden. Als laatste redmiddel bedacht Darren dat een bad wel even verkoeling zou kunnen geven en dat was ook zo. Na het bad is ze eigenlijk direct in slaap gevallen. Vanmorgen vroeg heb ik de huisarts gebeld en de situatie uitgelegd; afgesproken dat als ze weer pijn krijgt ik direct moet bellen. School ook maar afgezegd voor vandaag, alhoewel je helemaal niets aan haar merkt. Hopelijk blijft het zo, ook als ze naar toilet is geweest vanmiddag/avond.
Darren is vanmorgen om 11 uur vertrokken en heeft vandaag nog een lange dag voor de boeg. Maar ja dit zijn uitzonderingen natuurlijk.

Vanavond zouden we ook gasten krijgen, van een bedrijf uit de omgeving van Bordeaux die hier een klus hebben. Plots stonden ze om 12 uur op de stoep. Fleur ziet en hoort gelukkig altijd alles, dus zij kwam me al waarschuwen dat er mensen in aantocht waren. Nu had ik helemaal niet door dat het mijn gasten al waren! Ik zag iemand in overall met électricité erop staan, dus zei ik nog vrolijk of het de meteropnemers waren....eh neen dus, dit waren de gasten die 6 uur te vroeg waren!
Of ze binnen hun eten mochten opeten en gebruik mochten maken van de magnetron. Ja hoor, nou het rook nog heerlijk ook wat ze aan het eten waren! Net vroeg een van de mannen om een spons? Een spons? Enfin, hem de spons gegeven en nu is hij de magnetron aan het soppen!! Hahaha, is vast nog nooit zo schoon geweest.
Vanavond komen ze rond 7/8 uur weer terug en gaan dan slapen want ze waren al rond een uur of 4 op vanmorgen. Morgen om 7 uur vertrekken ze weer, dus het wordt weer vroeg dag voor mij.

Uitgefeest

Hoe het was? Leuk maar vermoeiend! 5 Vriendjes en 5 vriendinnetjes bestormden Au Bellefleur voor 3 uur lang. Hierbij wil ik nogmaals Marian bedanken voor het meeverzinnen van spelletjes, zoals je ziet was het cake eten met pet/shawl/bril een groot succes en uiteraard ook het dobbelen om snoepjes! Zeker als je het snoepje aan de buurman/vrouw naar keuze moest geven of een beurt moest overslaan, edoch 2x geen snoepje mocht kiezen.
Ook musical statues en stoelendans blijven toppers...en wat dacht je van sjoelen en joelen!
Voor iedereen waren er wat kleine pakjes, maar geloof je dat er zelfs 2 kinderen waren die gewoonweg tegen mij kwamen zeggen dat ze het cadeautje niet leuk vonden !!! Nou dan ruil je of met een ander of je geeft het maar terug was mijn antwoord dan ook. Gelukkig ontstond er niet een hele ruilhandel in Sigogne. Maar dat zou ik vroeger toch niet in m'n hoofd ophalen, en Fleur nu ook niet. Zij vindt alles leuk zelfs de meest kinderachtige puzzel die ze heeft gekregen, van 25 stuks voor 3+. Dan moet je weten dat ze heel goed kan legpuzzelen en aan de 500 stukjes nu toe is.

Hoe was de taart? Mijn taart was ook prima gelukt! Dus René, binnenkort zal ik je de beide recepten mailen.

Maar eerst....is er werk aan de winkel in de vorm van boekingen, morgen krijgen we voor het eerst zakenlui! Goh, jammer dat m'n mantelpakjes niet meer passen ;-)
Verder staat de volgende boeking alweer in de agenda en hebben we een mooie boeking voor 2 weken binnen voor volgend jaar hoogseizoen voor 2 families (3 kamers!).

Fleur's feestje

Foto-impressie van de 14de

M'n moeder met Bogdan.

De sjoelbak van Oma, in Nederland gekocht, want hier kennen ze dit niet.

De fonkelnieuwe grote fiets van papa en mama.

Hartelijk dank

Lieve mensen,
Ook via deze weg enorm bedankt voor de vele kaarten, e-mails, blogreacties, e-cards, cadeaux die onze 6 jaar oude kanjer heeft ontvangen.
Ze heeft gisteren al een heerlijke dag gehad zowel op school waar ze enthousiast door, met name de leerkrachten, werd begroet! Maar ze had dan ook nogmaals aan iedereen verteld dat ze de op de 14de jarig was.
De gemaakte taart door Darren was een groot succes! Hopelijk de mijne vanmiddag ook...
Vanmiddag het grote feest met 5 jongens en 5 meisje...dus de spellen truckendoos tevoorschijn gehaald, maar daarover morgen het resultaat. Verder heb ik het helaas in m'n rug (teveel bladeren opgeschept eergisteren) en dat is zeker nu erg lastig. Gelukkig heb ik goede assistentie van Darren en m'n moeder. Morgen weer een verslag over vandaag.

Voorpret

Vandaag zijn we begonnen met de voorpret voor Fleur's verjaardag. Dus de pakjes die gisteren en vandaag kwamen, mocht ze ook al uitpakken.
Uiteraard hebben Fleur en ik al eerder bedankt, maar natuurlijk wil ik graag, ook op deze manier, de lieve gevers/geefsters vast bedanken. Mijn broer Enrico, mijn vriendinnen Sylvia (ook voor de heerlijke peper- en kruidnootjes), Marian (ook voor de fijne shopper), Manon (ook voor het tijdschift), Conny (uit Schotland momenteel), nicht Janice..... En dan nog de vele kaarten die er nu al zijn gekomen....; de slingers hangen al te pronken.....sommige ballonnen ook, en sommigen zijn al leeg gelopen :-(
In concreto kan Fleur nu o.a. met een reuze pen schrijven op het gekregen briefpapier, daarin een zelfgemaakte puzzle stoppen voorzien van kralen, dit alles gekleed in de nieuwe outfit zoals op de foto!
En dan is ze nog steeds 5 vandaag !

Gezinsuitbreiding

...Nee niet bij ons, maar bij blogvriend Jan,.......Neem snel een kijkje op:

http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/

Franca's taart

Zoals beloofd, hierbij een foto van de taart die ik heb gemaakt, met behulp van Fleur qua decoratie!
Het is een chocolade/sinaasappel ronde cake geworden.

Voorbereidingen voor Fleur's 6de

De 14de wordt Fleur alweer 6, wat gaat het toch snel! De voorbereidingen voor haar feestje zijn alweer in volle gang.
Darren heeft gisteren alvast een taart gemaakt; dat had heel wat voeten in de aarde ... want normaliter verkopen ze hier doorgaans gewone bloem, dus niks zelfrijzend! Dus de 1ste poging was zo plat als een eurocent! De 2de poging met wat gist erbij gedaan was al iets beter maar nog niet goed.....Enfin, 3x recht is scheepsrecht dus ook hier. Een heel zakje gist erin gedaan en anders moeten we maar viagra gebruiken :-)
Enfin, zie hier het resultaat. Maar het was de bedoeling om 3 taarten te bakken, helaas slechts 1 zover....Morgen jawel jullie lezen het goed, morgen ga ik aan de slag!!! En ik beloof het resultaat te fotograferen en op m'n blog te zetten.
Voor school of voor haar feestje heb ik wel alvast 2 Dora taarten gekocht....;
Vandaag een geweldige feestartikelen winkel ontdekt, alles wat je maar wilt om er een knalfeest van te maken is te koop. Van ballonnen tot champagne flûtes, van kleine prijsjes tot verkleedspullen en van pluche beesten tot nep piemels.......
Geheel voldaan kwam ik na 4 uur winkelen weer thuis, met een lege portemonnaie dat wel ja. Gelukkig is het morgen een feestdag hier dus kunnen we geen geld uitgeven!

Julien Clerc; Boekpresentatie

De Marathonlopers - Jarnac-Cognac

Vrijdagavond kwamen onze gasten tegen de klok van 7 aan. De vraag die ze zichzelf stelden om nog een douche te nemen, deed gelijk teniet toen ik hen een apératief van het huis -uiteraard- voorstelde. Met z'n allen rond de open haard aan een glas en een knabbeltje. Vervolgens gingen ze naar Jarnac om daar pasta te eten en ze zouden rond 11 uur 's avonds weer terug zijn, want...ze wilden graag om 06:30 uur (geen tikfout) ontbijten.
Ik ben om kwart voor 11 in slaap gesukkeld met een boek en werd wakker van wat gestommel en gepraat een uur later. Tja....ze hadden mij natuurlijk ook zien knikkebollen toen ze langsliepen om naar binnen te gaan. Enfin....'t zei zo.
De 8 renners zijn vrijwilligers die zich aan hebben gesloten bij Les Dunes d'Espoir, een organisatie die gehandicapte kinderen een zeer warm hart toe draagt. Speciale rolstoelen zijn ontwikkeld waar de kinderen in zitten, zodat de renners deze gemakkelijk(er) mee kunnen rollen tijdens hun rit. De groep gaat zelfs naar het buitenland! Natuurlijk is er ook medische begeleiding. Neem eens een kijkje op hun website: http://dunespoir.free.fr/

Ter illustratie nog wat foto's.....vanmorgen vroeg dus.....maar de stemming zat er in bij de heren! 1 Ontbreekt op de foto want die bleef wel erg lang op toilet!

Rust in de tent

Hier Fleur met vriendje Guillermo (zoon van Patrick en Fabiola) aan het tekenen, nadat ze hun huiswerk hadden gemaakt.

Schoolresultaten

Fleur kwam gisteren thuis met de 1ste school resultaten; ik vond die evaluatie wel erg snel eerlijk gezegd, namelijk na 2 maanden. Maar het is een prachtige lijst geworden zowel voor de Franse taal (incl. lezen, schrijven, vocabulaire, grammatica, spelling), als voor Rekenen.
Het eindoordeel van haar juf: 'Bilan très satisfaisant'.

En dat doet ons meisje van nog net 5 toch allemaal maar in een taal dat niet haar 1ste, noch 2de maar 3de is en dat sinds april 2007 dat ze hier op school is !

Chapeau!

Mooi Verhaal

Blogvriend Jan Faes stuurde mij het volgende, bedankt Jan!

Verhaal gevonden op het blog van Laahti http://blog.seniorennet.be/laathi/

Nu , na zijn verkiezing tot president vind ik wel dat het kan doorgestuurd worden, als het helemaal waar is, is het een pracht verhaal, is het niet waar, dan blijft het een mooi verhaal.

Jan

Prachtig waar gebeurd verhaal!

Deze mail werd me toegezonden door een Sri Lankaanse vriend die in Londen woont. Ik heb geen tijd om hem helemaal te vertalen, dus heel kort samengevat : In 1988 wil een pas gehuwde vrouw een vliegtuig nemen om haar man te vervoegen in Noorwegen, haar bagage is veel te zwaar, ze moet 103 dollar bijbetalen. Dat kan ze echter niet, ze huilt, wil haar belangrijkste zaken uit de bagage er uit halen, tot een man achter haar zegt dat hij de toeslag in haar plaats wil betalen. Een dag later, na aankomst, stort de vrouw het geld vanuit Noorwegen terug, en wie bleek die behulpzame man geweest te zijn? Barack Obama. Destijds nog een totaal onbekende student. Twintig jaar geleden was ook voor Obama 103 dollar een flinke hoop geld want hij begon toen net aan zijn rechtenstudie. Zelfs al ken je niet voldoende Engels probeer onderstaand bericht toch even te lezen, het is echt de moeite. Onderaan het bericht een foto van de dame met de brief die ze destijds terug kreeg van Obama om haar te bedanken zijn 103 dollar terug te sturen. Oct 05, 2008 The Norwegian newspaper VG has reported a truly amazing story about a newly-wed trying to get to Norway to be with her husband, and the stranger who helped pay an unexpected luggage surcharge. The blog 'Leisha's Random Thoughts' has translated the story. It was 1988, and Mary Andersen was at the Miami airport checking in for a long flight to Norway to be with her husband. When it was finally Mary’s turn, she got the message that would crush her bubbling feeling of happiness. - “You’ll have to pay a 103 dollar surcharge if you want to bring both those suitcases to Norway”, the man behind the counter said. Mary had no money. Her new husband had travelled ahead of her to Norway, and she had no one else to call. - “I was completely desperate and tried to think which of my things I could manage without. But I had already made such a careful selection of my most prized possessions”, says Mary. As tears streamed down her face, she heard a 'gentle and friendly voice' behind her saying, 'That's okay, I'll pay for her”. Mary turned around to see a tall man whom she had never seen before. - “He had a gentle and kind voice that was still firm and decisive. The first thing I thought was, Who is this man?” Although this happened 20 years ago, Mary still remembers the authority that radiated from the man. “He was nicely dressed, fashionably dressed with brown leather shoes, a cotton shirt open at the throat and khaki pants,” says Mary. She was thrilled to be able to bring both her suitcases to Norway and assured the stranger that he would get his money back. The man wrote his name and address on a piece of paper that he gave to Mary. She thanked him repeatedly. When she finally walked off towards the security checkpoint, he waved goodbye to her. Who was the man? Barack Obama. Twenty years later, she is thrilled that the friendly stranger at the airport may be the next President and has voted for him already and donated 100 dollars towards his campaign. - “He was my knight in shining armor”, says Mary, smiling. She sent the 103 dollars back to Obama the day after she arrived in Norway. At that time he had just finished his job as a poorly paid community worker in Chicago, and had started his law studies at prestigious Harvard university. Mary even convinced her parents to vote for him: In the spring of 2006 Mary’s parents had heard that Obama was considering a run for president, but that he had still not decided. They chose to write a letter in which they told him that he would receive their votes. At the same time, they thanked Obama for helping their daughter 18 years earlier. And Obama replied: In a letter to Mary’s parents dated May 4th, 2006 and stamped ʽUnited States Senate, Washington DCʼ, Barack Obama writes: ‘I want to thank you for the lovely things you wrote about me and for reminding me of what happened at Miami airport. Iʼm happy I could help back then, and Iʼm delighted to hear that your daughter is happy in Norway. Please send her my best wishes. Sincerely, Barack Obama, United States Senator’. The parents sent the letter on to Mary. Mary says that when her friends and associates talk about the election, especially when race relations is the heated subject, she relates the story of the kind man who helped out a stranger-in-need over twenty years ago, years before he had even thought about running for high office. UPDATE: Thanks for your responses, folks! Also, remember this was 1988, when 100 dollars was quite a bit of money, compared to today's value. Truly a wonderful story, and something that needs to be passed along in the maelstrom of fear-and-smear politics we are being subjected to right now. The Ladner Report. Wil je het artikel doormailen naar vrienden, dan kan je het gewoon kopiëren van mijn blog. Het imago van politici wordt tegenwoordig al vaak genoeg besmeurd door roddels, het goede nieuws mag ook eens de ronde doen.

---

Gefeliciteerd Barack Obama !

Bij ons in de PC

De PC staat voor P.C. Hooftstraat, de bekendste en duurste winkelstraat van Amsterdam. Denk dan even aan winkels zoals Gucci, Oger, Donaldson, Mc Gregor, Tommy Hilfiger (voor sr en jr) , Edgar Vos, Mulberry, etc. etc. Alhoewel ik geen fan ben van Jort Kelder, heb ik mij vanmorgen toch geamuseerd met het bekijken van zijn tv programma 'Bij ons in de PC' (zondags zijn de uitzendingen op tv); een programma over oud en nieuw geld.
Ook de jaarlijks gehouden regatta in Henley-on-Thames komt ruimschoots aan bod en is een genot om te zien zeker voor de mensen (René) die net zoals ik Engeland een warm hart toedragen.
Ik verheug me alweer op de volgende uitzending waarin ook nog een vervolg van bovengenoemde uitzending te zien is.

http://player.omroep.nl/?aflID=8211923

'Succes is een keuze' die houden we er maar even in.

Marathon Jarnac-Cognac

Het komende weekend wordt de marathon Jarnac-Cognac gehouden. Enkele weken geleden kregen wij hier al een boeking voor, 9 mannen.....vast allemaal hyperslank....maar dat ter zijde.
Meneer X belde daarover, Meneer Y kwam langs om te kijken, Meneer X zei dat het allemaal in orde was en boekte nog een man meer....Eh....ik heb 3 kamers beschikbaar, kan extra bedden plaatsen...maar het wordt wel wat krap.......Meneer X: 't wordt geen amoureuze avond....
Vanavond werd ik gebeld door meneer Z, of we wel beddengoed hadden...Ja...en over het ontbijt...Ja.....ik weet dat het 'traditioneel' is en vroeg en we doen broodjes enzo....; oh ja maar is daar ook jus d'orange, koffie enzo bij...Ja meneer....wij zijn er helemaal klaar voor....Oh ja de hardlopers zijn ook erg gemotiveerd....Ja meneer en dat is toch het belangrijkste in deze...want het is een marathon ook voor/door gehandicapten.

Vraag me nu niet of er ook gehandicapten in onze B&B komen of dat het de renners zijn...ik weet het niet....maar binnen 1 week wel.

Tjonge....toch alsof er ik weet niet wat voor belangrijke man komt......

Dit wil je niet weten....

....of toch? Zoals eerder geschreven, vertrok Darren vanmorgen bijtijds naar Limoges dit keer om op tijd op kantoor te zijn. Enfin alles gebeurde ook volgens plan....totdat.... hij mij rond een uur of 7 's avonds, onze tijd, belde...of zijn sleutels misschien nog op de commode lagen. Eh...ja dus...nou dat waren dus de sleutels van het Londense huis....Met andere woorden...hij kon er niet in! Pfff, ik zei nog als z'n hoofd niet op z'n romp zat, dan zou hij die ook vergeten....en dat is echt waar hoor...want af en toe...pffff....
Ah .... de buurvrouw heeft misschien een sleutel....ja, slechts 1 maar hij heeft er 2 nodig want met de meeste huizen in Engeland heb je een zogenaamd 'voorportaal'.....dus kon hij er nog niet in. Vanavond zou Darren met de auto naar Steve's ouders in Kent rijden om spullen af te geven die met de auto mee konden....; dus niet.... Darren moet morgen (dinsdag) ook naar Ierland vliegen...dus wel want gelukkig wel paspoort en zo.....; dus heeft hij de trein maar weer gepakt naar zijn ouders in Southend.....voor een slaapplaats. Ik opperde nog dat hij vast wel een onderbroek van z'n vader kon lenen, maar inmiddels heb ik begrepen dat hij zelf e.e.a. heeft gekocht.
En toch hou ik van hem ;-)

Zondagsrust....

......Vergeet het maar! Wat is dat toch met die Fransen? Darren was al even 's morgens bijtijds naar de winkels gegaan om nog wat vlees voor de boeuf bourgignon erbij te kopen, want hij dacht dat er te weinig was. (Vandaag heb ik het overschot in de vriezer gedaan...dus waarschijnlijk was het net genoeg geweest). Enfin, gelukkig was hij net terug, want er stonden plots mensen voor de deur. En dat op zondag om 10 uur! Ik vind dat toch erg aan de vroege kant. Aangezien Darren's Frans nog niet toereikend is, heb ik me dus heel snel aangekleed, en de mensen te woord gestaan. Er kwam wel een boeking uit voort, voor volgend jaar juli 1 of 2 nachten. De ervaring heeft mij geleerd om te zeggen dat ik 2 kamers in het totaal beschikbaar daarvoor heb, want anders verlies ik namelijk mensen die 1 week willen boeken.
Ook onze Schotse gast stond om 3 uur al op de stoep en dat is in principe niet erg, maar vanaf het moment dat hij binnenkwam totdat hij naar bed ging, bleef hij praten....oh-en....liever gezegd. Enfin, vanmorgen om half 9 was hij weer present en ging hij weer door met ratelen.
Morgenvroeg vertrekt hij weer.....; lekker ff een dag weinig praten!

De chefs

Britse James Martin (ik kon niet kiezen welke foto ik leuker vond, dus toen alle twee maar) en Franse Cyril Lignac, stonden garant voor onze kookkunsten!