Zoals beloofd nog een update over mijn schouder die ik op 4 mei brak. Dinsdag kreeg ik een MRI (ja in zo'n tunnel). Ik werd naar een kleedhokje verwezen en kreeg een blauw papieren jasje mee om aan te trekken, onderbroek en sokken mochten aanblijven. Toen ik aan de beurt was, werd mijn schouder en arm vastgezet zodat ik me niet kon bewegen, trouwens de soort brancard waar je op ligt is zo smal dat dat al bijna uitgesloten was. Met een koptelefoon op en een belletje in m'n linkerhand voor als het nodig was, werd ik de tunnel ingeschoven. Het was niet naar maar toch fijn dat ik er na een kwartier weer uit mocht.
Daarna moest ik even wachten op de radioloog die wat uitleg gaf en mij zei omdat ik de dag daarop mijn consult bij de chirurg had ik eerst in het ziekenhuis zelf naar het secretariaat moest gaan van de afdeling Radiologie om mijn dossier op te halen.
Na een slechte nacht, stond ik al vroeg op de stoep bij de secretaresses. En ja hoor, natuurlijk was het dossier nog niet uitgetypt nadat ik verteld had van mijn afspraak over 30 minuten. Ik lag ergens in het midden van de stapel. De secretaresse zei dat ze daar nog niet aan was toegekomen. Tja..en wat nu? Met een zucht en een steun en een kreun zou ze er dan wel prioriteit aan geven. Na 10 minuten had ze haar werk gedaan en riep Madame Porté (Porter blijft moeilijk). Ik met een stralende glimlach haar een compliment geven over de snelheid waarmee ze het dossier had uitgewerkt, kreeg ik het nog niet niet naar mijn hoofd geslingerd! Ze zei nog dat ik langs de receptie moest gaan...ja hoor....is goed. De reden zag ik hier totaal niet van in, dus ik ben linea recta naar de kliniek gegaan waar ik de afspraak met de chirurg had. Hij kon het abacadabra ontcijferen voor mij en het blijkt dat de breuk wel geheeld is maar nog niet 'vastgelijmd' en er is een ontsteking. Volgende stap is een afspraak bij een Reumatoloog, privé kliniek in Cognac, die mij een infiltratie (injectie) gaat geven. De afspraak is gemaakt op 20 november, kon niet eerder. Een collega die ik eerder had gebeld, had pas in januari 2015 plaats. Zo lang wil ik niet wachten uiteraard.
We zijn er dus nog steeds niet, maar het geeft wel aan waarom physio niet hielp en ik nog steeds pijn heb.
Ah de tandarts! Ik ben teruggegaan was als 1ste aan de beurt. Voordat ik in de behandelstoel plaats had genomen, vroeg ik hem of hij mij een offerte voor de kronen wilde sturen. Kronen, kronen??? Hij kon zich het niet meer herinneren, keek even op mijn status en kwam er niet meer op terug, noch heeft hij verder gekeken dan die ene noodvulling. (Die offerte heb ik dus nooit gekregen dat snappen jullie....ach is ook niet zo'n grote kostenpost...pfff).
Enfin, direct een flinke injectie....maar halverwege ging het toch weer mis en gilde ik het uit van de pijn zover je kunt gillen. Toen werd hij toch boos, smeet de tangen in het rondte en riep 'merde'. Enfin, ik had meer reden om dat te roepen lijkt mij zo. Weer een injectie en de zaak is afgemaakt.
Mij ziet hij niet meer dat moge duidelijk zijn.
Begin volgend jaar maar eens een afspraak in het ziekenhuis maken bij de 'stomatologue' zoals dat hier heet (een meer gespecialiseerde tandarts) om de balans op te maken.
