Vriendschap

Vriendschap

Een beladen woord of toch niet ? Ik ken diverse vormen van vriendschap uiteraard van mensen die je echt hebt ontmoet, maar ook virtuele zoals bijvoorbeeld op facebook.

Natuurlijk mis ik mijn Nederlandse vriendinnen, Annelies die ik ken vanaf we 7 waren (1969) en met wie ik kan lezen en schrijven.  En heel belangrijk ook onze ouders waren ook bevriend met elkaar en dus kunnen we over hen herinneringen ophalen. We hebben gelukkig nog steeds goed en veel contact. Dat is ook zo fijn....we voelen van elkaar wanneer er iets dwars zit. Want prietpraat daar trappen wij bij elkaar niet in. Ze is ook bij ons in Frankrijk geweest met haar partner.
Yvonne, die  ik als collega bij Texaco heb leren kennen en beter nog bevriend mee ben geraakt toen we allebei in Brussel kwamen te werken (1994)  en in
een chaos terecht kwamen.... Chaos van niet Rotterdamse en on Nederlandse toestanden. Maar met een grote dosis nuchterheid, hilairiteit hebben we er ons doorheen geslaan. Ik zal nooit vergeten dat Yvonne op stel en sprong mij haar auto heeft geleend toen wij een weekend in een caravan waren en mij moeder plots werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze belde Erik (toen nog haar vriend) om haar op te halen en ik heb haar auto een week lang mogen gebruiken. Ook toen mijn vader plots overleed, en zij de kaart niet tijdig ontving, was ze er na 1 telefoontje vanuit Belgie.  
Ook Yvonne en gezin zijn bij ons in Frankrijk geweest.
Manon heb ik leren kennen in 1997. Zij werkte op een outplacement bureau als office-manager waar ik kwam en vanaf dag 1 hadden we een click. Maar ja dat moest wel in het geniep want dat was natuurlijk ‘not done’.  Inmiddels zijn we 19 jaar verder en nog steeds dikke vriendinnen. Samen op vakantie geweest, gegeten in de Magneet en veel gelachen in Stobbe om alle ‘Harry’s’, niet wetende dat we daar later met onze gezinnen zouden zijn.
Ook Manon en dochter (man en zoon thuis) zijn hier geweest.
Sylvia  was een middelbare school vriendin en niet te vergeten we zaten samen op dansles, vielen natuurlijk op dezelfde jongens en sinds een jaar of 12 hebben we weer regelmatig contact en dat voelt goed.  Wat ik in haar bewonder is haar sterke karakter...ze heeft het aardig voor haar kiezen (gehad) maar is nooit bij de pakken neer gaan zitten. Kortom een vechter die meer dan 100% geluk verdient!
Sylvia komt hoe dan ook.

Marian heb ik via werk leren kennen in 1999 waar ik als directie secretaresse werkte voor een software house. Marian organiseerde daar o.a. de trainingen voor bedrijven die de software modules kochten.  Met haar heb ik heel veel herinneringen met name qua personeel, directie, klanten... We kunnen er een boek over schrijven.  Marian heeft ook een hele goede dosis humor en ik weet nog de 1ste keer dat ik bij haar en haar man kwam...ik denk vanwege een boek over Scandinavie, het ijs al snel was gebroken ook toen haar man kwam en zei....ik drink een biertje, jij een wijn?
Ook Marian en haar familie zijn hier geweest.

Dan heb ik natuurlijk ook geen vriendin een maar vriend René ook al sinds 2003 denk ik, toen we in Londen woonden.  We hebben elkaar via een internet site gevonden...en ik zal nooit vergeten het moment dat hij het voor mij op heeft genomen, we hadden elkaar nog nooit live gezien, en toen toen is onze vriendschap echt begonnen. Net als René hou ik niet van meten met 2 maten en van onrechtvaardigheid..in onze ogen toch...en nog veel meer.  Hij was er toen we hem nodig hadden, kortom een vriend voor het leven.

En dan inmiddels mijn lieve vrienden/innen in Frankrijk.
Stéphanie en Céline mijn Franse vriendinnen van het 1ste uur. We hebben inmiddels al vele jaren lief en leed met elkaar gedeeld en ook al zien we elkaar toch niet zo vaak....onze band is er.
Ingrid mijn Vlaamse vriendin die halve tijd in Sigogne woont, we hebben ook veel lief en leed met elkaar gedeeld.
Sarah en Kathy mijn Engelse vriendinnen. Altijd full of fun en van de 1ste mag ik haar vrijgezellen dag organiseren.
Steph, mijn Engelse vriendin...die zo fijn direct is zoals ik met een hart van goud.
Nicole, mijn buurvrouw maar vooral vriendin die met haar man Candido klaar staat voor me.
En dan nu de Franse MANNEN!
Jean-Luc onze buurvriend die voor de poezen en konijnen zorgt als wij er niet zijn en die  graag een biertje komt drinken en met wie ik naar concerten ga.
Candido ook al een buurvriend die altijd een luisterend oor biedt en niet te beroerd is om met mij naar een ‘deskundige’ te luisteren en vragen te stellen.
Frederic (echtgenoot van Stephanie) die een globale kennis heeft en van wie we veel kunnen leren.
Sylvain en Guillaume onze vrienden die 2 restaurants in onze omgeving bestieren. Als ik zeg dat Darren hen begroet met 2 zoenen, moet dat genoeg zijn.