Een wonder

Zoals ik vrijdag al schreef, ben ik gisteren naar Fabiola gegaan. Het is een mirakel dat ze alleen pijn heeft waar de veiligheidsriem heeft gekneld, maar die wel haar leven heeft gered. Verder loopt ze wel tijdelijk met een kraag om, om eventuele verdere risico's uit te sluiten. Maar ze heeft geen schrammetje en dat is echt een wonder als je hoort dat de auto als een conserveblik er nu uitziet. Donderdag moet ze weer naar het ziekenhuis voor wat andere testen.
Er stak inderdaad een hert over, net in een bocht, waardoor ze het beest niet kon zien. Daardoor was ze zo geschrokken dat ze de macht over het stuur verloor, ze reed tussen de 50 en 60 km, en toen is de auto over de kop geslagen. Met heel veel pijn en moeite heeft ze haar mobiel kunnen pakken en heeft ze naar huis gebeld. Haar man hoorde nog wel dat zij het was, maar de verbinding verbrak. 10 Minuten later werd haar auto dus gevonden door de man die bij hun aan het werk was. De brandweer moest er aan te pas komen om haar auto verder te zagen en haar te bevrijden. Inmiddels was de ambulance ook ter plekke en werd ze heel voorzichtig naar het ziekenhuis vervoerd. Anderhalf uur heeft het geduurd tussen het ongeval en het ziekenhuis. Dat het een hele traumatische ervaring is geweest, begrijpen jullie wel. Van haar man moet ze zo snel mogelijk weer in de auto stappen, maar ik heb hem geadviseerd om Fabiola er eerst eens naast te laten zitten terwijl hij rijdt.
Ik hoef jullie vast niet te zeggen om extra voorzichtig te zijn!