Leuke mensen, Rare mensen

Het is moeilijk om een passende titel te verzinnen. Gisterenavond vroeg onder een hete douche en in bed met 2 paracetamolletjes en neusspray. Lang leve de neusspray! Redelijk tot ongeveer kwart voor 5 geslapen, daarna uiteraard een hele poos wakker en dan net nog een 1 uur voordat de wekker afloopt; dat is dan weer afzien. Maar goed, in record tempo aangekleed en Fleur naar school gebracht. Vanmorgen had ik een hoop op m'n programma. Jarnac in voor een ceintuur voor m'n moeder, nou vergeet het maar, overal geweest en met niets thuis gekomen. En ook hier weer van die ordinaire en goedkope gevallen, echt leer, vergeet het maar. En zeg nou zelf, ik zie m'n moeder nog niet met zo'n heel glimmend ding lopen met een gesp van 10 centimeter voorzien van nepglitters, 't is alleen maar om d'r lange broek lekkerder te laten zitten! Ook bij de schoenmaker vroeg ik het, aardige dorpsgenoot, en hij adviseerde toch bretels! De grapjas. Enfin, voor Darren ben ik wel goed geslaagd, ik schrijf het maar niet want stel je voor dat hij het leest, en dat zit er dik in. Dus lieverd....helaas ik vertel het je niet.
Toen nog een 'plantje in een mandje' gekocht voor mijn buurvrouw. Ze was afgelopen paar dagen in het ziekenhuis voor -ik denk- haar blaas, want ze wees erg in die buurt. Enfin, haar man deed open en ik heb gelijk gezegd dat we niet moesten zoenen vanwege mijn kou, maar dat ik wel een hand kon schudden natuurlijk! Goed, bij Jean stond een hele leuke man, dus ik dacht dat dat zijn schoonzoon of een ander familie lid was, dus ik heb me netjes voorgesteld, hem ook een hand gegeven, uitgelegd wie ik was en waar ik woonde. De patient was in de kamer er naast en even later hoorde ik van haar dat de bewuste man iemand voor de tractor was. Whaaaahhhhaaaa.
Juist, dat had ik nooit gedacht want hij zag er zo netjes en schoon uit. Na een kwartiertje ben ik weer opgestapt en iedereen, tractor man incluis, een hand gegeven en hem uitgelegd dat ik dacht dat hij een familie lid was. Dus hebben we samen nog hard gelachen. 'Dat zijn leuke dingen voor de mens'.
Thuis gekomen had de artisan voor mij ook nog een verhaal. Toen ik weg was, werd er heel hevig aanhoudend gebeld aan de deur en toen hij ging kijken bleek het een vrouw te zijn die hem vertelde dat ze op zoek was naar een kamer voor een paar maanden. En of hij er 1 had en hoe duur het was enzo. Hij heeft haar verteld dat hij daarvan niets wist omdat hij hier werkte. Ze wilde weten wanneer ze weer langs kon komen; nou tussen de middag had hij geantwoord. Hij had er al een niet zo'n prettig gevoel over en zeker niet toen ze vertelde dat ze in een 3 kamer appartement woont, maar zich zo alleen voelt en daarom leek het haar wel leuk om hier een kamer te huren.
Pfffff, wat was ik blij dat ik niet thuis was, want zoiets overvalt je denk ik toch. De mevrouw niet meer gezien (gelukkig) en als ze aanbelt, ben ik voorbereid om te zeggen dat we helaas vol zitten, ja wat mij betreft voor het hele jaar.
Wat vinden jullie hiervan?