Een typisch Frans tafreel

De hele dag leek het alsof ik mij in zo'n knusse Franse film bevond, je kent ze wel het speelt zich af in een dorp waar 'ons kent ons' kent. Vanmorgen begon het al bij de kapper, m'n wilde haren zijn er tijdelijk weer even af. De kapster veronschuldigde zich omdat ze wat uitliep, terwijl ze net zo vlug een klant in een rolstoel knipte als praatte. De dame was klaar en ging nog even brood halen, reden voor een andere, een mevrouw op leeftijd, om te vragen waarom de mevrouw in een rolstoel zat. Ik deed net alsof ik hevige interesse had in een tijdschrift van 4 maanden oud en het bleek dat de mevrouw op 27 jarige leeftijd een auto-ongeluk heeft gehad terwijl haar zoontje en baby in buik ook in de auto zaten. Gelukkig zijn kinderen er goed vanaf gekomen.  Daarna volgde een verhaal over een pedofiel die nadat hij zijn straf had uitgezeten, weer vrij rondliep maar wel met een soort van apparaat aan z'n been die waarschuwingen uitzond als hij te dicht bij jonge kinderen in de buurt kwam. (Vraag me er verder maar niet naar).Vervolgens kregen we nog meer ellende over ons uitgestort over de moord van een man op z'n vrouw en gezin(?) waarvoor hij 30 jaar kreeg...Kijk dat zijn nog eens straffen!
Hehe....ik was aan de beurt. Mevrouw in de rolstoel was weer terug en vervolgens kwam er een andere mevrouw met een zuurstof fles op haar rug...jawel...en die kwam enkel voor het sociale praatje over het snoeien van bomen. Toen zij moest koken vanwege het middaguur, kwam de hamvraag van de invalide vrouw waarom de andere kwebbelkous een zuurstoffles op haar rug droeg..... :-) Vervolgens werd er toch nog leuk afgesloten omdat er zoveel vrouwen zwanger zijn of net een kind hadden gekregen. Kortom alles ging over mensen die ik niet kende. Nu heb ik normaliter een hekel aan het feit dat -ook wel eens vriendinnen- er van allerlei mensen bijhalen die ik helemaal niet ken om daar vervolgens over te praten, maar dit kon ik nog wel behappen.

Omdat ook mijn maagje begon te knorren, ben ik naar Auberge de Condé gereden waar ze altijd een heerlijk lunch gerecht hebben, 4 gangen met keuze uit 2 gerechten. Met m'n nieuwe coupe kwam ik dus binnen en werd direct hartelijk verwelkomt met de complimenten voor m'n haar en m'n jeugdige uitstraling (dat kunnen alleen maar mannen zeggen). Enfin, 't hele restaurant wist dat ik dus net m'n haar had laten knippen! Hahaha.

1 Tafel was bezet door een hoog bejaard echtpaar samen met hun zoon en schoondochter, ze hadden vast iets te vieren en aten a la carte en met een goede fles rode wijn lieten ze het zich smaken. De 'jongere' man had een gerecht besteld dat geserveerd werd in een bananenblad, hun ogen vielen er zowat uit!
Achter mij zaten 2 zakenlui waarvan de 1 continue de serveerster, Maria, probeerde aan te raken. Ze vond dat niet leuk en schudde z'n arm steeds weg, maar werd er wel enigszins giechelig en zenuwachtig van. Ik kon dat allemaal mooi observeren schuin kijkend in een grote spiegel. De ene man was op regime maar zat wel aan de rode wijn ;-) Zo'n dieet lusten we allemaal wel.
Schuin tegenover mij zaten 4 werklui...heerlijk te schransen van het lunch menu en toen Maria vroeg hoe zij hun biefstuk wilden, waren de antwoorden 'blauw en groen'. Af en toe gingen er 3 tussen de gangen door snel een sigaretje buiten roken.
Inmiddels was het doorgedrongen dat ik alleen was en kwam Guillaume de mede-eigenaar gezellig even bij me zitten voordat mijn hoofdgerecht kwam. Ik beloofde hem de koffie aan de bar te komen nemen zodat we nog even verder konden babbelen.
De mannen in het restaurant waren benieuwd waar ik vandaan kwam...nou het begon al goed met Bulgarije toen Rusland, Zweden (mochten ze willen ;-)), Ierland, Duitsland...en toen ik uiteindelijk maar hielp om hen en mijzelf nog meer tegen flaters te behoeden zei ik Nederland. Er was er maar 1 in NL geweest, in Maastricht, nou niet echt een typisch Nederlandse stad....
De zakenlieden gingen weg en er was nog wat wijn over gebleven en ja hoor...je moet het maar durven.... een van de werklui stond op en schonk zichzelf nog eens in van de overgebleven wijn! Ook een 'extra' dessert van een collega die genoeg gegeten had, werd naar binnen gewerkt.  Maar ook zij namen beleefd afscheid van mij met een 'au revoir' en une bonne journée/après midi.
Aan de bar kwam er nog een buurvrouw voor een biertje en een klusjesman kwam ook nog verslag uitbrengen. Het is leuk zo'n dorpstafreel.