21-12-2001 - 21-12-2011

Ja jullie lezen het goed vandaag 10 jaar geleden zijn Darren en ik getrouwd.
Het was geen stralende dag maar dat heeft gelukkig geen invloed gehad op de afgelopen 10 jaar. 's Middags zijn we getrouwd in het Oude Raadhuis in Oud-Beijerland, alwaar wij onze beste vrienden konden ontmoeten en begroeten. Een zeer persoonlijk en uitgebreide speech werd gehouden door de ambtenaar waarin zij zelfs ook nog de Engelse gasten noemde. Daarna waren alle gasten uitgenodigd bij ons thuis in Mijnsheerenland voor Champagne, gebak en hapjes, waarna we met allen het huwelijksdiner genoten in Chalet Suisse in Rotterdam.
We mogen zeggen dat we 10 vette jaren hebben gehad en gaan vrolijk en vol verwachting op naar de volgende!
De foto's spreken voor zich, alhoewel we inmiddels wel wat ouder, dikker en rimpeliger zijn geworden.

C'est Noël qui est arrivé

De schoolkinderen zingen uit volle borst!

Plannen voor oud en nieuw

Ieder jaar koop ik 1 of 2 beeldjes erbij voor op de schoorsteen

Echte boom, nep takken

Ook het Kerstdorp wordt jaarlijks uitgebreid; hier een onderdeel

Fleur's boom in haar eigen kamer.

Het duurt nog wel even, maar ons huis is niet alleen in Kerstsfeer, ook heb ik vanmorgen met 3 vriendinnen het menu voor Oud en Nieuw besproken. Totaal zullen we met 11 man zijn en om daar nou voor te gaan koken, heeft niemand zin in. Dus hadden we allemaal brochures van traiteurs in huis gehaald en het menu samengesteld. De hapjes voor het apéritief maken we zelf en hebben we nog wat taken verdeeld en komt het allemaal fijn in orde (tenminste als ik de bestelling tijdig doe...anders eten we niets!).

Typisch Frans deel 2

Vorige week schreef ik over mijn belevenissen in het typische Franse café-restaurant, vanmiddag was ik daar weer met een Engelse vriendin.  Het zat bomvol, altijd voor half 1 zorgen dat je in het restaurant bent, anders kan je wel eens bedrogen uitkomen en naar een ander restaurant moeten zoeken. De oudere mensen, die hun eigen servet meebrachten, waren er ook weer, enkel nu met 3 personen. Toen het wat rustiger werd in het restaurant, sprak de man mijn vriendin plots aan in het Engels! Het bleek dat hij jarenlang voor een multinational in Amerika had gewerkt en je kon merken aan hem dat hij genoot om Engels te spreken. Hij was al 20 jaar met pensioen, dus dan heb je een beetje een idee qua leeftijd. En ja ze aten daar iedere dag, hij samen met zijn vrouw, die nu wel wijn mocht drinken, en met een soort van verzorgster. Zelfs zijn stokoude echtgenote sprak wat Engels.
En...we hebben weer heerlijk gegeten, o.a. confit de canard en ik had varkenswangen in een heerlijke 'Oma jus'.

Typisch Frans

Ik had nog een restaurantje op mijn programma staan om eens uit te proberen en gisteren was het daar een uitermate geschikte dag voor om daar de lunch te gebruiken. Van (Engelse) vrienden had ik namelijk gehoord dat de eigenaar van het café/bar/restaurant erg 'voorkomend' was (bleek achteraf niet alleen figuurlijk ;-) ). Met een rugby wedstrijd op tv ging hij namelijk rond met allerlei lekkere gratis hapjes voor zijn gasten, kijk dan snap je het als ondernemer. De eigenaar/chef heeft namelijk een aantal jaren op cruise-schepen gewerkt en heeft ook in Engeland gewoond en spreekt daardoor ook beter Engels dan menig Engelsman die hier woont Frans. Met deze gedachte ging ik naar binnen. Typisch voor een bar/restaurant is dat er 2 verschillende ruimtes zijn om te eten. De eerste voor de werklui, en dan bedoel ik niet de man in pak, die zitten aan lange tafels met papieren tafelkleed, fles rode wijn en water op tafel. Ik 'mocht' plaats nemen in het andere gedeelte, met plastic tafelkleden, wel fles water op tafel maar geen fles wijn! Sinds ik hier woon, besluit ik tussen de middag om altijd het dagmenu te nemen en meestal valt dat goed in de smaak. Nadat ik me tussen de muur en de tafel had geworsteld om te gaan zitten, keek ik rechts in een gedeelte van de lange, smalle keuken en voor mij zaten er 4 bejaarde stamgasten. Even later kwamen er nog 3 Japanners binnen, dus internationale allure.  De 4 oudere mensen, 1 heer en 3 dames, hadden elk hun eigen servet (lees keuken handdoek) meegenomen, op de fles wijn stond de naam van de meneer en de oudste mevrouw van het gezelschap wilde ook wijn. Dat werd haar verboden vanwege haar medicijnen...en toen heeft ze maar ananassap genomen waar ze de hele maaltijd mee heeft gedaan. Naderhand vroeg ze nog een keer om een glaasje wijn...maar haar 3 disgenoten waren onverzettelijk.  We keken elkaar maar eens aan met een blik van verstandhouding. Ik had het haar namelijk wel gegeven, ze zag er nu niet direct uit dat ze uit haar bol zou gaan van een slokje en op die leeftijd....
Enfin, de eigenaar/kok kwam iedereen een hand schudden en maakte een praatje of je nu dagelijks, wekelijks of zoals voor mij de 1ste keer kwam, gelijke monniken gelijke kappen. Het eten viel lang niet tegen en ik koos als hoofdgerecht een heerlijke royaal gevulde portie huisgemaakte paella. Ook tussendoor kwam de kok vragen of het had gesmaakt en zelfs vroeg hij aan de Japanners die een grote schaal paella soldaat hadden gemaakt, of ze meer wilden. Nou dat heb ik nog nooit gehoord in een eetgelegenheid.
Als dessert heb ik gekozen voor een gateau miel amandes, die schijnt van origine uit de Pyreneeën te komen. Hij lijkt wat op deze uit de afbeelding, maar ik had deze nog gevuld met 2 lagen slagroom tussen de cake. En voor 4 gangen, halve liter wijn en koffie voor 18 euro kan de kop ook niet kosten. Dus Fred, ja we hebben nader kennis gemaakt visitekaartjes uitgewisseld, je ziet me binnenkort weer verschijnen in 'Le Rallye'.

En daar zijn we weer

Playmobiel manege

...van niet weg geweest al leek het er wel op. Inmiddels hebben we schoonzus Marlies en neefje Mauro uitgezwaaid en mijn moeder onthaald en ook weer uitgeleide gedaan. In tussen tijd is onze Fleur 9 geworden en dit werd -mede dankzij Oma- groots gevierd. Het begon al in het weekend toen we in Le Cheval Blanc zijn gaan, dineren, want eten doe je daar duidelijk niet. Fleur was op een maandag jarig, en toen werd er natuurlijk getrakteerd in de klas. Dinsdag rond 6 uur mochten er 3 vriendinnetjes komen eten en slapen en de volgende dag de hele dag van de partij zijn met nog 10 andere klasgenootjes. Oma's idee zowel het slaapfeest als diner by candlelight. Wij hebben in de keuken gezeten, terwijl de dames het zich lieten smaken (rillette, pizza en kleine gebakjes en Ricky Martin op de achtergrond), vervolgens werd de disco geopend en nadat ze zich moe hadden gedanst, volgde er een dvd (sneeuwwitje in het Frans met 'echte' mensen), cola en popcorn.  Alle meisjes hadden hun Nintendo DS meegenomen zodat ze in bed met elkaar konden spelen, die dingen schijn je namelijk op elkaar te kunnen afstemmen waardoor je wedstrijdjes kunt houden.  Rond middernacht was het stil...jawel... maar toen in rond 2 uur wakker werd, hoorde ik de dames weer en heb ik alle DS-en afgepakt en gedreigd dat als ik binnen 5 minuten nog iets zou horen, er iemand bij mij moest slapen. Kijk dat werkt natuurlijk altijd!
Na een korte uitslaap van half 9, moesten de dames uitgebreid douchen en haren wassen, ontbijtje met stokbrood, nutella, cereal en lekker uitwasemen in de tuin. Friet voor lunch en om half 3 kwamen de rest van de feestgangers. Mijn goede vriendin Céline, die erg creatief is....heeft ook o.a. Fleur geschilderd, had ik een tijdje van te voren gevraagd of zij niet een soort van workshop kon geven en aldus geschiedde. En ieder kind ging met een eigen kerstdecoratie naar huis (toch leuker dan een zakje snoep). Ook mijn andere lieve vriendin Stéphanie is gebleven om te helpen met dit succesvolle feestje. Naast de vele leuke en mooie cadeaux, gingen de kinderen om 6 uur huiswaarts, ploften wij met Céline, kinderen en vriend op de bank met de overgebleven pizza's. Maar het mooiste cadeau was dat mijn moeder er dit jaar wel bij kon zijn!

Leuke uitspraken door een kind, die van mij!

Een paar jaar heb ik in een schrift bijgehouden de allerleukste uitspraken van Fleur. Met dank aan Miranda die mij vanavond de inspiratie gaf, hierbij de leukste.

Voor de goede orde, Fleur is van 14 november 2002.

Juli 2007:

Muziek op van Albert Hammond: Down by the River.
Fleur: We moeten de River Dance doen

Mam, mag ik een dropje?
Ik weet niet waar ze zijn
In jouw tas

Augustus 2007:

We zaten te tekenen en wat Fleur tekende moest ik copiëren.
Fleur tekende een hele goede zwaan.
Op mijn resultaat zei ze: 'Ach mam, je hebt je best gedaan en gaf me een schouderklopje'.

September 2007:


Fleur, heb je lekker gegeten?
Ja
Daar ben ik blij om.
Jij bent overal blij om!

Oktember

In Indiaas restaurant.

Darren bestelt nog een biertje.
Jij moet nog rijden hoor!

Ober kwam nog drankjes brengen
Fleur: Waar blijft mijn rijst?

Tegen mijn moeder:
Wat goed voor jou dat de ober Engels spreekt!

Mama gaat naar de gym met de tante van Jean-Luc.
Dat meen je toch niet!

November 2007

Oma: Wat wil je later worden
Fleur: Na heel lang nadenken..... een vrouw

December 2007

Na uitleg gegeven wat een vergadering was, waar papa maandag naar toe moest.
Fleur: I hope daddy knows what to say!

Januari 2009

Nieuwjaarsborrel op het gemeentehuis.
Fleur noemt op wie er waren en zei bij mevrouw en meneer Joubert... ah les deux Jouberts!

Muziek staat op van Modern Talking.

Fleur: Wij zingen mee met de meisjes

December 2011

Ik lees Fleur voor uit 'Floortje Bellefleur' en moet niezen; nadat ik min neus had gesnoten zei ik:
Zo ik ben er weer.
Fleur: Was het leuk in Parijs?

Tot zover een greep!

Foto up-date

Hok nr. 4. teveel vliegen of regen vandaar

Met paard en wagen door wijngaarden

Mauro en Fleur aan de poets

Lekker zacht zo'n Percheron Paard

Engelse lunch met Franse vrienden

Ploughmans Pub Lunch incl.  Engelse vlaggetjes home made

Les ami(e)s

Les dames

Op Clochette

Onze mengelmoes van nationaliteiten

Raclette voor de Franse kids

Halloween kostuum gemaakt door moeder van vriendin Jeanne

Let eens op de make-up !

In afwachting op diploma Grand Galop 1, Met vlag en wimpel geslaagd met 2 achten voor theorie en praktijk!

Tempelier Mauro en Prinses Fleur

Fleur's bloemenkrans gemaakt door een vriendin van mij

Tante Marlies kan invlechten en leert het mama ook

Eindelijk na 35 jaar kan mama ook invlechten :-)

Van alles en nog wat

En ook hoeven krabben hoort bij de verzorging

Momenteel druk met van alles en nog wat dus. Voornamelijk leuke dingen maar nog geen tijd om e.e.a. op m'n blog te pennen. Zo is mijn schoonzus en mijn neefje uit Sardinië bij ons. Fleur vindt het heerlijk om te moederen en Mauro loopt als een schaduw achter haar aan. Maar het is een lief en wijs manneke die overigens net 5 jaar is geworden. Hebben we een echte Engelse lunch voor onze beste Franse vrienden gehouden, inclusief vlaggetjes door de kinderen gemaakt.  Een vliegenplaag waar heel veel mensen last van hebben in de omgeving (gelukkig zijn we niet de enigen) en waarvan helaas het einde nog niet in zicht is. Fleur die 2.5 dag op de manége is en daar hoopt te slagen voor haar 1ste 'galop' examen, hetgeen inhoudt het verzorgen van je pony, theorieles, veel pony rijden waaronder dressuur en springen. Vanmorgen een rit van 2 uur door wijngaarden, bos en dorp gemaakt per paard en wagen. Dit hadden we 2 jaar geleden voor Fleur's verjaardag gedaan in de huifkar en nu nog even dunnetjes over gedaan. Lunchen hoort natuurlijk ook bij het programma :-).

Maar tot binnenkort!

Franca

Black Forest Cake / Schwarzwalder Kirsch Torte/ Kersentaart

De meesten van jullie weten waarschijnlijk niet dat Darren zijn carrière is begonnen op de pastry afdeling van het Rubens Hotel in Londen, tegenover Buckingham Palace! Daar heeft hij talloze Black Forest Cakes gemaakt. Dit verhaal ken ik al sinds 1999 en zolang heeft hij mij al beloofd om weer eens zo'n taart te maken. Historisch moment op 16 oktober 2011 was het dan zover en hij kan het nog steeds!

't Ziet er goed uit

't Smaakte prima

Frelon Asiatique + update + update 1

Nou zullen jullie denken wat is dat nou weer. Even uitleg, dit betreft een wespensoort die jaren geleden door een Aziatisch vrachtschip helaas is meegenomen naar Frankrijk. Gisterenmiddag wees een kennis, die op het terrein naast ons werkt, mij erop en hoog in de kersenboom van de buurman zat een enorm nest.
Dat grote ei zit dus vol hele gemene en gevaarlijke wespen die als je 3x wordt gestoken, het loodje legt. Dus onmiddellijke aktie was op z'n plaats. De kennis zou de mairie inlichten die het zou moeten verwijderen. Ik heb zelf gisterenmiddag de kinderen en konijnen binnen gehouden, alle ramen dicht. Ons pakken ze niet ! Gisterenmiddag heb ik een mailtje gestuurd naar de Mairie (alleen in de ochtend open) en kreeg als antwoord dat de buurman dit moest regelen met de brandweer of een gespecialiseerd bedrijf. De kosten zouden rond 165€ liggen en dat zou de buurman dan ook moeten betalen. Nu ligt het feit er dat er aan de buurman nogal wat steekjes los zijn en hij totaal geen geld heeft, geisoleerd leeft en contact-arm is. De enige die nog invloed op hem heeft is de burgemeester. Uiteraard heb ik dat de nieuwe secretaresse ook medegedeeld. Nu wil het feit dat een klasgenoot van Fleur een vader heeft die zowel brandweerman is als in de oudercommissie van school zit. Dus heb ik hem ook gebeld en hij zou contact opnemen met zijn overste (zo heet dat toch in brandweer thermen?) om ook te bezien of het gratis kan. Via een ander kanaal heb ik nog gebeld met een van de rechterhanden van de burgemeester en die zeer begaan is met het hele school gebeuren en hij zou vandaag direct praten met de burgemeester. Ook de brandweerman heeft gisterenavond nog gebeld met de 'rechterhand'...dus fingers crossed. Vanmorgen heb ik de (nieuwe) directrice ook op de hoogte gesteld want het nest is ook vlak bij school. Ik vond haar nogal lakoniek en ze redeneerde dat er nog geen incident is geweest. Ja hallo gaan we toch zeker niet op wachten??? Ik heb haar de ernst van de situatie uitgelegd en hoop dat het tot haar door dringt maar ik heb ijdele hoop. Het wachten is op verdere berichtgeving via de brandweer of burgemeester.
Wordt vervolgd.

Update:


Uiteraard moet je zelf wederom een aantal mensen bellen om ze achter de vodden aan te zitten, maar het gaat lukken! De burgemeester heeft de buurman bezocht en er wordt aktie ondernomen dat de brandweer de klus gaat klaren. Dit heb ik vanavond van zijn 'rechterhand' begrepen toen ik hem zelf maar weer belde. Ik heb ook gevraagd of hij of iemand mij op de hoogte wil houden omdat het zo vervelend is om iedereen af te bellen en nooit eens resultaat te vernemen. Dat zou hij morgenochtend doen...tegelijkertijd vroeg hij of ik de zijkant van de tuin wat hoge takken weg wilde halen en ik heb geantwoord dat ik dat doe als de andere klus is geklaard. Want in Nederland zeggen we 'de ene hand wast de andere'. Gelukkig heeft hij gevoel voor humor. Een volgende update zie ik nog wel komen overigens!

Update 1:

Uiteraard werd ik niet terug gebeld deze ochtend, dus tussen de middag maar weer zelf aktie ondernomen. Nou eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als gisteren met dien verstande dat de betreffende pompier naar mij toe zou komen (na een telefonade laat dat duidelijk zijn).  En inderdaad kwam de man in kwestie die ik ook al eerder had benaderd. Afgesproken werd dat begin avond het nest zou worden ingespoten met een bepaald produkt, daarna het 'ei' in een zak werd gestopt en vervolgens verbrandt. En nogmaals al onze ramen/deuren/dieren potdicht tot de volgende ochtend.  Gelukkig had ik nog de tegenwoordigheid van geest om mijn buren te informeren temeer omdat 1 van de katten graag in onze tuin is. En voor het moment de brandweer de klus ging klaren, werd er aan mijn deur gebeld om nog zeker te zijn dat ik alles had gesloten en dat ik ook de buren had geinformeerd werd nog meer in dankbaarheid opgenomen.
Ongeveer 45 minuten later, zag ik de brandweerauto weer weggaan. De missie is over en geslaagd neem ik aan. Darren en Fleur kwamen allebei rond half 10 vanavond aan (had ik ook wel eerder gecheckt of dat ok was, anders had ik andere maatregelen moeten nemen).
Morgen weer een gezond/normaal leven hoop ik en kunnen onze lieve konijntjes, die natuurlijk niet snappen waarom ze al bijna 3 dagen binnen zitten, ook weer naar buiten .
Natuurlijk heb ik een bedank emailtje gestuurd aan de 'mairie' en wil morgen nog iets brengen aan de betreffende pompier.

Julien Clerc

Natuurlijk mag op JuJu's verjaardag (1947) zijn nieuwste single niet ontbreken. Prachtig en ik kijk uit naar zijn nieuwe CD die eind oktober uitkomt.

Santiano

Onze dochter heeft sinds vorige week een nieuwe chanson moeten leren en vanavond kwam zij echter pas goed over de brug want ze had ook wel de melodie nog nodig.

Het leuke in dit geval is, toeval bestaat niet, dat de zanger van deze klassieker, als je even luistert, dan herken je het nummer wel, begin september een spetterend optreden gaf in Barbezieux. Het spetterende optreden heeft onze vriendin Ingrid meegemaakt.  Geniet en sing along met Hugues Aufray; in zijn jeugd.

The dream is over

Vanmorgen werd ik gebeld door een kennis uit het dorp want de vrouw die bij haar in 't vakantiehuis zat miste haar kat sinds woensdag. Lang verhaal toch even ingekort. Eigenaresse, in scheiding, op zoek naar woonruimte in de buurt, verbleef dus in Sigogne. Op woensdag kwam de kat niet meer terug en zij moest vrijdag t/m maandag vertrekken naar weet ik veel. Donderdag avond hebben wij de kat ontdekt en 'Lucky' uiteindelijk in onze armen gesloten. Toen Fleur dat hoorde, heeft ze zeker een uur lang gehuild en later 's middags nog tig foto's op haar Nintendo DS genomen van Lucky. De eigenaresse waar ik eerlijk gezegd een niet al te hoge pet van op had (heb wederom eerst nog de kennis uit het dorp terug gebeld erover), viel erg mee...een eind vijftiger die blij was dat haar 10 jaar oude kat (geen poes) Ben weer terecht was. Ben is gecastreerd toen hij 2 jaar was en heeft in een gevecht met een vos een groot gedeelte van zijn staart verloren.  Toen zij aankwam, wilde de kat niet in de auto en beet en krabbelde haar.  Met een glas wijn samen met Fleur erbij gepraat over de kat en hoe wij hem hier hebben opgevangen. Aangezien zij vlak bij een huis gaat bewonen en regelmatig op reis is, vroeg ze of het mogelijk was om Ben dan bij ons te brengen, natuurlijk wel met eigen mand en eten. Ik denk dat dat een hele goede oplossing is, voor haar natuurlijk ook maar Fleur was daar ook content mee.  Dus uiteindelijk eind goed al goed.  Maar 'Lucky' zal voorlopig nog wel even gemist worden in huis.

Lucky

Wat een raar ding!

Als een roosje

Eindelijk op niveau

Lucky Lucky

Spelen met een touwtje

Het is donderdagavond en Fleur en ik horen continue een miauw en gaan op onderzoek. Dat het geen olifant is spreekt natuurlijk voor zich. Het poesje heeft niets gekregen van ons maar heeft ons wel getrakteerd op een nachtelijke serenade, niet dat Fleur ook maar iets heeft gehoord..... Enfin op vrijdagochtend heb ik wat foto's gemaakt, op een A-4tje geplakt en naar wat winkeliers/school gebracht want misschien was de chat wel perdu! 'sMiddags toch maar wat melk gegeven en via onze buurvriend Jean-Luc wat brokjes gescoord. 's Avonds kwam Darren thuis en hij had eigenlijk al zo'n beetje de kat geadopteerd maar natuurlijk was de uiteindelijke beslissing aan mij! Ja zo lust ik er nog wel wat van. Zaterdagochtend heeft Darren kattenvoer (brokjes en blikjes) gekocht...dus dan weet je het wel. Wat we toen hebben afgesproken was onder voorbehoud mocht de poes blijven als zij zich gedroeg ten opzichte van de konijnen. Na een paar tikken op de neus, lukte dat goed.
Zaterdagavond heeft de poes bij ons in de houtmand (zonder hout, met deken) in de slaapkamer geslapen. Dat kwam omdat de konijnen 's avonds in onze living-room bivakkeren en we gasten hadden!  Poezen slapen geen 8 uur in 1 ruk, daar zijn we nu wel achter, want om 3 uur moest Darren z'n bed uit want 'madame' had honger en dorst.  Zondag werd besteeds aan het verplaatsen/verbouwen van het konijnenhok, is nu bij de garage...rustiger...en staat op poten. 's Nachts gaan Bonbon en Chocolat in hun nachthok in de garage, waarvoor die opgeruimd moest worden en de tractor ook een andere plaats moest hebben.
En de poes, Lucky,  slaapt en eet dan in onze living room.  Het ziet er wel naar uit dat we 3 huisdieren hebben momenteel. Lucky, vernoemd naar mijn 1ste hond toen ik jong was, maar Fleur wilde die naam. We hebben de indruk dat Lucky uit de auto is gezet, want ze slaapt veel, heeft gezonde trek en is erg aanhankelijk en wil graag geaaid worden.