's Middags om klokslag 5 uur, dus geen Charentais kwartiertje, kwamen 'Opa en Oma' met kleinzoon en familie naar ons. De oh's en ah's waren niet van de lucht toen ze ons huis zagen. Met hen gelijk de tour gemaakt en ze waren erg onder de indruk van het werk dat we hadden verricht. Het was met name voor hen emotioneel; mevrouw V had haar reserves in 1ste instantie en was bang dat alles anders zou zijn, maar de heer des huizes had er daarentegen al heel erg veel zin in. Enfin, de familie kwam hier in 1935; in het begin was het met name een schapen boerderij, wel zo'n 50-60 wollige beesten bestierden hier het 'huishouden'. In de oorlog was het huis of een gedeelte daarvan bezet door de Duitsers die hoofdzakelijk feest vierden op de 1ste etage. Enfin, ze waren erg blij met onze uitnodiging en nog blijer denk ik dat ze een aantal dingen herkenden die niet waren veranderd zoals de openhaard. Het blijkt dat daarin nog de naam 'Valoteau' staat; had ik nog niet gezien. Helaas zijn er wel wat bomen en struiken en planten niet meer in leven zagen wij op de foto's.
We hebben 1 foto-album te leen gevraagd om oude foto's in te scannen die we willen ophangen in ons huis. We hebben afgesproken dat als de volgende etappe klaar is, we hen dan weer zullen uitnodigen. Ook de gevonden 'Missaal' hebben we ter sprake gebracht en ook laten zien, maar het was niet van hen, misschien van de ouders zei hij, maar nu behoort het bij het huis.
Ach dit is slechts een zeer beknopt verslag van het geheel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten