What can I say

De hele week al heeft de kou mij flink te grazen genomen. Disaster, vanacht was het flesje neus druppels ook nog leeg....whaaa!!!! Vanmorgen weer bijtijds op om me zelf aan te kleden en in ieder geval te wassen en tanden te poetsen (de avond er voor had ik gezellig met Fleur al een douceh/bad genomen); Fleur uit bed gesommeerd (want die is niet zo vlot in de ochtend) zodat ze in ieder geval nog iets van ontbijt kan genieten (jus d'orange en een k&k ontbijt biscuit of fruitbar meestal want een bruine boterham of toast is te hoog gegrepen in de korte tijd die ons dan nog rest). Dan is het hurry-up aankleden, wassen, tanden poetsen en haar fatsoeneren (gelukkig heb ik het een aantal weken geleden tot over haar oren laten knippen, dus niet zoveel klitten meer) diadeem erin en klaar is Mademoiselle voor school.
Oef....dit is wel een hele lange zin geworden; pech, ik verander er nie(t)s aan.
En toen hoorden we dat de juf ziek was; ik heb nog geprobeerd om Fleur toch op school te krijgen, maar -logisch ook- alle werkende moeders en vaders hadden voorrang, en Fleur wilde niet blijven want het merendeel ging weer naar huis met (groot)ouder. Oef....hadden we nog wel wat kunnen uitslapen...maar ja....nu waren we weer vroeg voor de boodschappen; is ook leuk, toch? Ook nog even naar de Apotheek voor nieuwe neus spray, gelijk ook maar 1 voor Fleur want die voorraad was ook op. Nou het rook en snoof geweldig dat voor mij nieuwe merk, maar het deed gewoon helemaal niks nakkus nada! 4 Keer per dag mag je 'snuiven', nou dat was voor mij 4x per keer en nog steeds niks nakkus nada!
Gelukkig maar dat ik de heldere ingeving kreeg om aan manlief te vragen of ze op Gatwick Otrivine (spray of druppels) verkochten en of hij die mee wilde brengen. Nou lezers, ik heb een kleine voorraad van 2 flesjes en het hielp direct. Anders schreef ik nu vast niet meer!
Dus kon ik weer vol hartstocht zoals Nigella Lawson de boeuf bourgignon van de slager opwarmen! ;-)
Fleur heeft haar kunsten vertoond op 'aan elkaar schrijven' of zoals zij het zegt 'nattaché), ja ik weet ook wel dat de 'n' er niet bij hoort, maar breng dat een 5-jarige maar aan haar verstand!
Toen vertelde ze ook, ik had vandaag al een gedeelte ervan gehoord, dat ze zo vreselijk had gelachen met een jongen uit haar klas. Want....er is kennelijk een liedje dat gaat als volgt:
'Mon papa ne veut pas que je danse dans.....' waarop Fleur dus gezegd schijnt te hebben ' ma culotte'. En dat betekent 'onderbroek'. Dus met recht onderbroekenlol.
Ook kwam ze vanaf maandag al met de vraag of ze op Dimanche kon blijven slapen bij Cassandre een vriendinnetje uit haar klas. Nu heb ik eerst gezegd dat ze dan sowieso maar eens ook op vrijdag en zaterdagavond in haar eigen bed moest slapen......; dan zouden we wel weer zien. Toen was het tijdelijk stil. Ja tijdelijk, want de dag erna kwam het weer...... en ik haar ook gezegd dat ik nog niets van haar mama/papa had gehoord. Gelukkig zag ik haar moeder gisteren en hebben we het er over gehad (geen haar op m'n hoofd hoor die haar laat logeren...niets ten nadele van die mensen, maar dat ligt meer aan ons onszelf), dus voorlopig hebben we het erover gehad dat Fleur best wel eens mag spelen bij hun. Dat lijkt me al genoeg een uitdaging voor haar.

UPDATE:
Waar zouden we zijn zonder Google? Juist ja, het liedje bestaat echt waar Fleur mee naar huis kwam, even een paar regels:

Mon papa ne veut pas
que je danse, que je danse,
Mon papa ne veut pas
que je danse la polka.
Qu'il dira c'quil voudra,
moi je danse, moi je danse.
Qu'il dira c'qu'il voudra,
moi je danse la polka.

Het is dus een Polka; want ze heeft voor ons de 1ste regel van het refrein gezongen.

Diner vanavond

Vanavond zouden we lekker Pizza eten. Fleur wilde eigenlijk mosselen, maar die kon ik vandaag niet vers krijgen en toen koos ze voor een Pizza. Nu kwam mij dat eigenlijk wel goed uit want als je snipverkouden bent, zoals ik nu, heb je trek in 'comfort' voedsel. En sinds kort lust Fleur eigenlijk pas Pizza. We hadden een lekkere uitgekozen met ham, pepperoni, mozzarella (maar iemand die alleen geraspte kaas lust bij haar pasta, vertel je dat natuurlijk niet), olijven, etc.
Maar...of het nou kwam doordat we breadsticks hebben gemaakt die ook in de oven moeten, ik weet het niet, maar ...echt aan de goede tijd gehouden, zelfs nog een beetje sneller gaan kijken et voila het resultaat!
Ziet er lekker uit toch? Nee dus.....In het kader van comfy food dan maar eens frietjes met 'gezonde' hamburger en fish fingers. Uiteraard geeft de friteuse aan dat de olie vervangen moet worden (geeft ie overigens altijd reuze snel aan ook al maak je de pan schoon), maar dat vergeten we nu maar even.

Strictly Come Dancing

<--- Blijven oefenen, want zo moet het --->

Even bijpraten

Darren was vrijdagavond pas rond de klok van 11 thuis; hij had ruim anderhalf uur vastgezeten in Parijs. En Fleur gaf het om 22:00 uur op om te wachten, toen viel ze in slaap op de bank. Maar dat kwam ook door haar verkoudheid.
Darren had nog een nieuw idee uitgebroed voor Fleur's slaapkamer. Dat wordt gedeeltelijk badkamer en de kamer ernaast wordt erbij getrokken. Dus even een muur eruit breken en dan schiet het al aardig op ;-)
Aangezien Fleur niet echt heel veel op haar kamer is, ze slaapt toch in het ouderlijk bed, is het voor haar niet zo'n probleem om tijdelijk geen eigen kamer te hebben. Volgend weekend wordt het dus sjouwen om haar spullen naar een van de andere kamers te verhuizen.
Gisteren heb ik een andere artisan gebeld; wij hadden hem al eens een keer hier op zicht maar het project dat wij wilden was eigenlijk te groot voor hem. Enfin, vanmorgen kwam hij kijken wat er moest gaan gebeuren en a.s. maandag begint hij met de werkzaamheden. Een voordeel is dat we hem per uur betalen, dat hij ook wat Duits en een beetje Engels spreekt, ja en Frans! Gezien z'n naam zou het een Pool kunnen zijn en die werken hard.
Dus we gaan vol goede moed met deze meneer aan de slag.

Kedeng Kedeng

Nou het is gelukt vandaag. Moeders zit in de TGV maar de aansluiting in Parijs met de Thalys is zeer ongunstig, want er was een Thalys uitgevallen (net degene die zij zou moeten hebben!). Dit betekent dat ze rond 13:45 in Parijs Montpernasse is, dan neemt ze de taxi naar Parijs Nord, moet daar haar ticket omwisselen en dan even voor 19:00 uur gaat de trein pas weer naar Rotterdam. Dan is ze rond half 11 vanavond thuis; 24 uur onderweg zo'n beetje. Pffff

We hadden nog pech dat Fleur vanacht koorts had, dus vandaag niet naar school; gelukkig werkt het 'roze drankje' die ik nog steeds laat over komen uit Engeland, heel goed. Op dit moment is ze alweer 'musical statues' aan het doen op Ricky Martin. En morgen moet ze naar school want dan mag ze 'service' doen. Iedere dag vertelt er iemand welke dag/maand/jaar het is en wat het weer is, de temperatuur, etc. En dat vindt iedereen erg leuk om te doen.

Staking en Gevolg

Nou die staking in Frankrijk, die nu inmiddels al een week duurt, heeft inmiddels ook impact op ons. Darren moest afgelopen zondag vanaf Parijs vliegen naar Cork (Ierland) en kon dit dus niet met de TGV doen; dus met de auto! Nu staat de auto op het peperdure parkeerterrein van Charles de Gaulle en zijn vlucht voor dit weekend is ook al geruime tijd geleden geboekt naar Bordeaux. Dus dat wordt weer een kostbare logistieke uitdaging.

Vanmorgen zou m'n moeder weer terug reizen naar Rotterdam, maar de TGV gaf vanmorgen vroeg al 2 uur vertraging op, (sabotage in het spel met name is de 'Atlantique' erg verstoord) waardoor ze de aansluiting met de Thalys in Parijs Nord zou missen en de laatste vertrekt om even voor 19:00 uur. We hebben besloten om het risico niet te nemen, morgen weer verder kijken.
Ik vraag dan of Fleur door Fabiola opgehaald kan worden en daar mag blijven eten tussen de middag. En dat mag vast wel!

Stakingen

Sinds dinsdag ligt het treinverkeer in Frankrijk al plat en helaas staan er nog meer stakingen op het programma. Zo is het de bedoeling dat de ambtenaren en met name het onderwijs personeel op 20 november het werk neerleggen.
Dus hier al 3 dagen geen post, is niet zo erg maar als je kind jarig is, is dat wel vervelend met oog op nog kaarten en pakjes die zijn opgestuurd zowel uit Engeland als Nederland. Maar....misschien dat Darren dit weekend niet kan komen en alles moet annuleren. Want hij zou morgenvroeg in Bordeaux landen omdat hij zondagochtend vroeg met de TGV van Angoulême naar Parijs moet om op het vliegveld naar Cork (Ierland) te vliegen. Vandaag hoor ik dan wel meer. In het ergste geval kost dat een hotelovernachting vanavond op Gatwick, omdat er zo vroeg geen treinverkeer in UK is, een vlucht naar Bordeaux, een treinreis naar Parijs en een ticket naar Cork. Nou niet echt kosten waar je op zit te wachten en ook al moet hij van 'de baas' naar Ierland een paar dagen, zal hij deze kosten ook niet voor z'n rekening nemen. Gelukkig heeft hij wel altijd een reisverzekering maar leuk is anders.......Ik hoor wel dat Sarkozy inmiddels aan het praten is met de bonden, dus maar duimen dat alles weer snel op de rails zit.

En zo krijg je 12 kinderen even stil....

Nog een hoogtepunt van 14 november.

Pass the Parcel, met voor ieder kind een kleinigheidje.

Ik ben er klaar voor!

Anniversaire de Fleur

Gisteren was het dan eindelijk zover. Fleur werd 5! Jammer genoeg, door de trein staking, was er al 2 dagen geen post zowel voor de jarige als voor de gevers vervelend, zeker omdat een paar vriendinnen nog cadeautjes hadden opgestuurd. Enfin, 's middags om 14:30 uur begon het feestje. We hebben diverse spelletjes gedaan zoals een egg & spoon race, dat buiten kon. Toch maar goed dat we de eitjes hard hadden gekookt, want er zijn er 4 gesneuveld. De winnaar (Fleur) kreeg een klein pakje. Daarna hebben we nog pass the parcel gespeeld met voor ieder kind een geschenkje, geblinddoekt met een schaar het touwtje doorknippen waaraan een zakje snoep bungelde, en musical statues. Toen was het tijd voor de Winnie de Poeh taart (uit Engeland) en zoutjes, cola en natuurlijk de pakjes open maken die de 11 kinderen hadden meegebracht. Sommige cadeautjes waren leuk en sommigen niet echt want ja als je 5 bent, heb je de leeftijd van knuffels en een simpel kleurboekje toch wel achter je gelaten, maar Fleur vond alles even geweldig.
Er was ook een meisje, net 4, die haar supergrote plas niet meer op kon houden, dus die heeft de rest van de middag met Fleur's kleding aan gespeeld. Tussen 5 en half 6 werden de kinderen weer opgehaald en hebben we met Fabiola en haar man Patrick nog even gezellig geborreld. Toen nog een frietje met een knakworstje en viel de jarige in slaap in Oma's bed.

Een poppenbed van Oma, een kast van ons met ook een telescoop, ja onze Fleur houdt ervan om naar de sterren te kijken!

Anniversaire

Het hele weekend stond in het teken van Fleur's verjaardag. Dit jaar alvast op het weekend omdat woensdag, de 14de, Darren helaas niet kan (over)komen. Zaterdag hebben we alvast de slingers en ballonnen opgehangen en zijn we 's avonds in Rouillac weer gaan eten. Het was erg lekker en omdat Fleur haar Happy Birthday diadeem (nog uit Engeland) ophad, kreeg ze van een klant een Ierse 2 Euro munt en een kaarsje op haar ijsje.
Zondag kwamen er wat buurtjes en Fabiola en haar zoontje Guillermo op de bubbels met taart. Darren had weer heerlijke bruchettes gemaakt en iedereen had het prima naar z'n zin. Natuurlijk werd er alleen Frans gesproken. Ik hoorde nog van Jean Luc (die op muizenjacht is geweest bij mij) dat hij heel goed Engels sprak, maar hij is een van de voorbeelden uit de praktijk die het dus vertikt. Hij had namelijk later die avond ook nog een conference call met vrienden uit Nieuw Zeeland en dat ging allemaal in het Engels. Enfin, ik kan me geen betere buurman wensen, dus niets onaardigs over hem hoor.
Het was wel leuk voor Fleur want ze werd toegezongen in het Frans, Engels, Nederlands en Spaans!

'T is me een raadsel

En dat is het zeker. Stuart Little, de vermeende muis, die ik vorige week hoorde schijnt van de aardbodem te zijn verdwenen. We hebben al een poosje niets meer gehoord en Darren heeft zaterdag de kamer aan een zeer zware inspectie onderheven, helemaal geen sporen of wat dan ook te vinden.
Toch laten we het muizen lokdoosje nog maar even staan.

Nieuwe Look

Nu alleen nog sla, zonder dressing, eten, jurkjes van Valentino, haar blonderen en nek uitrekken.


Nee, toch maar niet.

Vriendinnenweek

Gisteren zijn we 'au revoir' gaan zeggen aan Karin en zoontje Joris, want die vertrekken a.s. zondag naar NL. Zij overwinteren dus niet in het zonnige zuiden maar in het kille noorden, want ze gaan naar Drachten. In april komen ze dan weer terug naar de Charente. Jammer hoor, want we hadden het altijd erg gezellig met elkaar en in je eigen taal is dat ook wel eens lekker.

Vandaag hebben Fabiola en ik met de kinderen geluncht in een restaurant in Rouillac. Ons eigen gezinnetje was daar al een keer en toen vonden we het erg lekker en gezellig. En ook vandaag viel het zeker niet tegen, we hebben alle vier erg smakelijk gegeten voor niet al teveel geld. Daarna nog een koffie en een rode wijn bij ons thuis, in de tuin en later binnen bij de kachel!

Morgen komt m'n moeder en daarna is de schoolvakantie voor Fleur weer voorbij.

Ook herfstig!

In onze tuin

Herfst in de Charente

Dit is onze laan, Allée des Tilleuls (Lindebomen)

Nog geen plattelandsvrouw

.....en zou ik dat ooit worden? Ja als ik m'n angst overwin van muizen, vogel(tje)s en dat soort dieren misschien wel. Voordat jullie mij massaal voor tv programma's gaan opgeven om van mijn 'vermeende fobie' af te komen, bedankt maar toch maar niet.
Enfin, gisterenavond rond de klok van 8 hoorde ik boven mijn 'werkkamer' geritsel enzo, het leek net alsof er een vogel aan het knikkeren was. Nou dat kan natuurlijk niet, dus na rijp overleg met manlief en terug getik tegen het plafond, niet te hard natuurlijk, want stel je toch eens voor dat ik er doorheen zou gaan, besloot hij dat het toch een muis zou kunnen zijn. Getverdegetver. De deur boven (niet lachen) gebaricadeerd aan de onderkant met een badmat (bedankt Anja, ook op die manier komen ze van pas) en toen weer naar beneden. Om 21:00 uur besloten om mijn goede buur te bellen, dus Jean-Luc bood al aan om te komen. Hij heeft ook geluisterd en gewapend met zaklamp en een slagijzer is hij naar boven getogen. Natuurlijk was er niets meer te horen, noch te zien, maar voor alle zekerheid heeft hij een doosje muizenspul neergezet dat we nog in huis hadden. Een uur later, Fleur moest toch ook eens naar bed, met lood in m'n schoenen naar boven. Gelukkig slapen wij in de andere 'vleugel', maar toch ook nog een badmatje gebruikt. Jullie begrijpen wel dat ik niet goed heb geslapen. Net hoorde ik ook alweer geritsel maar nu is het alweer even stil.
Gelukkig komt er morgen versterking in de vorm van mijn moeder, die helemaal rilt van muizen. Vertel haar maar niets hoor; heb ik ook niet gedaan. Ze slaapt overigens in de 'werkkamer'....

Slaapkamer 2

Vandaag hebben we slaapkamer 2, ofwel 'Nature', op de kiek gezet en op onze website aangebracht.
Voor slaapkamer 1 hebben we als naam 'Passion' gekozen.

Party time in de Charente

Gisteren hadden we een super feest bij een Engels stel die ik ken via school. We vierden met nog zo'n 50 man Dan's 35ste verjaardag in hun nieuwe conferentie centrum. Fabiola was er ook met haar man Patrick en zoontje Guillermo en nog wat bekenden. De champagne en andere dranken vloeiden rijkelijk en er werd een veiling gehouden alles ten bate van de school. Omdat het een mix tussen Engelsen en Fransen was, moest er vertaald worden. Ja hoor, ze hebben me weer gevonden, of ik dus ook maar even naar de microfoon wilde gaan om e.e.a. in het Frans te vertellen. Gelukkig maar dat ik geen microfoon vrees of iets dergelijks heb en was het a piece of cake. De opbrengst van de veiling was ten behoeve van onze school in Sigogne. Heel nobel allemaal. Het ging om gesigneerde foto's van o.a. Ronaldo, Zidane en als 'klapper' Katie Price, beter bekend als sex symbool Jordan, vrouw van Peter André. Zij is in Engeland erg bekend, ik weet niet of jullie haar kennen. Dit was de meest beschaafde foto van het duo die ik op internet vond.
Rond een uur of 10 werd het bufet geopend met alles d'r op en d'r aan. Natuurlijk zijn dit soort gelegenheden prima om te netwerken.....dus toen ik hoorde dat iemand vertelde dat hij de vloer had gelegd, ben ik een praatje begonnen met de man. Al gauw bleek dat de 3 broers samen werken en veel werkzaamheden in het centrum hebben verricht. Dus ik zal Sharon, de gastvrouw, binnenkort vragen of ik bij daglicht een kijkje mag nemen in het centrum zodat ik zie wat voor werk ze leveren en met haar eens verder babbelen.
Voor de kinderen overigens hadden ze een bouncy castle gehuurd en verder een speelhoek gemaakt in een aparte kamer. Allemaal pico bello in orde. Ook waren we gevraagd om een naam voor de bar te verzinnen. De mijne waren uiteindelijk: Le Bonheur, L'air du temps en Vis-à-Vis.
Nog niet eens genomineerd voor m'n namen, laat staan de Oscar gekregen! Vraag me nou niet wat het wel is geworden; wel was de naam 4x genoemd door verschillende mensen, waaronder ook een van de artisans. Ik zal het nog navragen.
Rond middernacht zijn wij naar huis gegaan en hebben we lekker geslapen.

Het ei is gelegd

Ja hoor mensen, slaapkamer/badkamer 2 is vanmiddag afgemaakt door de heren. Pfff wat een bevalling was het. Nu komt het leukste werk...inrichten. We maken hier een luxe twin van (2 losse bedden). Foto's volgen zo snel mogelijk.

Het persoonlijk DNA

http://www.personaldna.com/

Hierboven is de link. De vragen zijn in het Engels, maar dat mag geen belemmering zijn. Ik ben jullie alvast voorgegaan, met dank aan Joke in Spanje die deze op haar blog had gezet, en het klopt erg goed.

Succes!

We're back on-line

Tjonge jonge, dat is toch een handicap hoor zo zonder vaste telefoon en computer. Er bleek een vrachtauto tegen de telefoondraden / palen aan te hebben gereden. Dus met als gevolg een dode lijn. En omdat er op 1 november niet wordt gewerkt, was het nog maar de vraag of het vandaag danwel zaterdag zou worden.
Vanmorgen zag ik plots de telefoondraad niet meer op half 7 hangen, en ja hoor even later hadden we telefoon, maar internet ho maar. Gelukkig ben ik gauw naar de monteur gestapt om het te zeggen en hij belde me even later terug dat het nu goed moest zijn....Nou mooi niet natuurlijk, dus hij ging nog even verder aan de slag. En ja hoor een Charentaise kwartiertje later, waren we weer in the air.

Spierpijn en gastvrijheid

Ja deze 2 gingen dinsdag hand in hand. Spierpijn heb ik gekregen van de ‘Gym’. Fleur ging ook mee omdat het hier deze week en half volgende week herfstvakantie, Toussaint, is. Ze heeft zich als een engeltje gedragen, beetje kleuren afgewisseld door een beetje kijken. En als ik niet snel genoeg de grond-oefeningen meedeed, dan riep m’n dochter me ter orde! Het was lekker intensief en af en toe voel je je wel een beetje een lulletje rozewater, want we moesten met een sjaaltje (rood, blauw of geel) ‘zwaaien’ omhoog, omlaag, linkerbeen erover, rechterbeen eronder en toen ook nog verdeeld in 2 groepen. 1 Dame in het midden die het voorbeeld moest geven en de anderen moesten het nadoen. Tja en als je als vijfde of zo aan de beurt bent, zijn alle oefeningen al zowat gedaan. Maar....ik ben toen maar begonnen met te zeggen 8x omhoog, en 4x zijwaarts. Want het werd anders toch wel een ‘Jeanboule’.

En Fleur was zo ‘sage’, dat betekent zoet/lief in het Frans. Ha ha ze moesten eens weten hoe ze haar mond(je) kan roeren af en toe!!!

Enfin, daarna zijn Fleur en ik naar Fabiola (m’n Guatemalase vriendin) gelopen met een uitnodiging voor Fleur’s verjaardagsfeestje op de 14^de november. En een mandje appelen (de laatste uit de boom). We hadden hem aanvankelijk op de zondag ervoor uitgenodigd met z’n moeder en vader en ook nog wat anderen, maar hij was erg verdrietig dat hij niet op haar echte feestje mocht komen. Dus dat maar heel snel ontzenuwd en nu mag hij samen met z’n moeder (ook een fijne hulp...wilde ze ook al aanbieden) 2x komen! Gastvrij werden we weer ontvangen. Haar man Patrick was (wederom) 1 dag eerder dan voorzien vanuit Parijs aangetuft en was er ook. Ook hij is buitengewoon hartelijk en gelijk kwamen de Pineau, Rosé en Rode wijn op tafel met wat knabbeltjes. Toen Fleur en ik huiswaarts wilden, moesten we persé blijven eten. Ongelooflijk, ze had eigenlijk gerekend op haarzelf en zoontje, nu bleven er nog 2 volwassenen en 1 kind extra mee-eten. Couscous, groenten en 3! soorten vlees (kip, beef en worstjes) kwam in no-time op tafel. Vervolgens nog iets van 5 verschillende soorten kaas en we konden ook nog een (zoet) dessert krijgen als we wilden. We wilden wel maar onze maag was gevuld, dus hebben ze dat vandaag! Van Patrick kreeg ik nog 2 hele grote flacons gevuld met zeep mee, die had hij in Parijs gekocht; kennelijk koopt hij er heel veel per keer. Het is voor handen, body en haren. Dus multi functioneel! Eerst maar eens handen gebruiken en dan zien we wel verder lijkt me zo. Daarna maakten we aanstalten om huiswaarts te gaan en stelde hij voor om ons even thuis te brengen. Het is maar 7 minuten loopafstand, maar natuurlijk al wel pikkedonker en in onze laan is geen straatlamp (moet toch eens babbelen met Monsieur Le Maire daarover). Enfin, dat was wel heel fijn.

Tja, van de Franse gastvrijheid kunnen wij nog heel veel leren.

Herkenbaar?

Nou ik schrijf nog maar wat door op de 31ste ‘s avonds, zonder internet of telefoon. TV vast wel, maar dat boeit me tot op heden nog steeds niet zo.

De laatste tijd leest Fleur ook alle verkeersborden en nadat Darren haar de meest gangbare heeft verteld, kent ze die ook inmiddels. ’t Kind kan al wel eerder gaan autorijden dan de 17-jarige leeftijd wat minister Eurlings (toch een clevere vent...maar met dit voorstel is hij letterlijk de weg kwijt).

En dan valt het ook op dat sommige borden eigenlijk voor Piet ‘Paal’ staan, omdat het niet (meer) ergens op slaat. Maar nog erger is het als je kind vraagt wat dat bord betekent, en je moet het antwoord schuldig blijven!

Nu is Fleur bezig om ook te leren lezen, zo zag ze vanmiddag in een schoenenzaak trainers (klinkt minder ordinair dan gympies) met de letters Barbie erop. En ze kon dat feilloos lezen. En er was geen afbeelding van de blonde dame bij). Toch wel goed nog op haar 4^de!

sprak haar trotse maman, maar we hebben ze niet gekocht. Ja wel nieuwe Dora pantoffels en kniekousen en nog 2 Charlotte aux Fraises ofwel Strawberry Shortcake, maar wat het in het Nederlands is moet je me niet vragen, mallots.

Overigens ziet die Strawberry Shortcake er best heel gezellig uit, maar als je haar stem hoort zowel in het Frans, Engels als Nederlands, is het meer dan verschrikkuluk!!!!! We hebben er 1 dvd van, en tjonge wat een afgrijselijk kind is die Shortcake ook nog eens. Bah, niet een die je tot je vriendenkring wilt hebben.

Dan is Dora toch wel wat leuker

Geen kat in de zak

Ja ja, je kunt er maar blij mee zijn. Ik ben dus blij met m’n katoenen stokbrood zak. Kijk als je zou kunnen naaien, koop je een katoenen stofje op de markt en naai je de kanten aan elkaar zodat je een lange rechthoekige zak hebt. Maar...als je dat niet kunt, dan ben je overgeleverd aan het assortiment. Vandaag is het helemaal gelukt; ik heb een zak. Morgen sla ik een betonhaakje in de keukenmuur en dan heb ik ook vers brood. Brood die rustig in die zak nog een dagje langer vers blijft. Tja oppiepen in de oven ontkom je volgens mij ook niet aan, ook niet met zo’n baguette zak, maar het staat in ieder geval al veel leuker dan zo’n open en bloot brood (nee die krijg je meestal niet in een zak, gewoon de snelbinders eroverheen op je fiets...zo doe ik het inmiddels ook en dat gaat prima) dat op je keukenplank ligt. Hygiënischer ook lijkt me. Overal hadden ze van die vreselijke grote en grove houten kistjes met aan de voorzijde zo’n rood geruit stukje katoen wat net of net niet paste, dus eigenlijk niet wat ik zocht. Nu nog stokbrood erin en wie doet me wat!

Ook heb ik mijzelf een mand aangeschaft! Jawel eentje met opdruk, in rood geruit katoen (het past goed!) venstertje, aan 1 kant ‘Marché’. Maar wel met ‘leren’ in ieder geval stevige handvatten. (Ja het is echt vatten) Dat staat toch veel gezelliger (lees: Franser) dan die giga tassen van AH, Super, Edah, Sainsbury’s met zo’n rottig plastic inlegkruisje erin dat toch telkens verschuift, want die zijn nog niet met vleugeltjes! Hé dat kan er een zijn voor Youp van ’t Hek. Zal ik hem mailen?

Communicatie problemen op Halloween!

Ja ja vandaag (31 oktober) sinds vanmiddag zijn we niet meer bereikbaar, enkel nog op de mobiele telefoon. Geen internet, geen telefoon, niks, nakkus, nada.

Ik heb een poll op m’n blog gezet en ik mis dus m’n pc!

Vandaag is het dus Halloween, hele volksstammen gaan met hun ‘trick or treat’ langs de deur. Ook via het ouder comitée van Fleur’s school kunnen de kinderen onder begeleiding van ouders de ronde maken door Sigogne. Bijna alle kinderen vinden het geloof ik wel leuk, behalve onze Fleur! Ze vindt het eng en eigenlijk kan ik haar niet eens ongelijk geven. Toen we nog in London woonden, werd er ook erg veel aan de deur gebeld door de meest enge, verschrikkelijke, horror- achtige figuren. Op een keer was ik het vergeten en ik schrok werkelijk vreselijk toen ik de deur open deed en een aantal ‘skeletten’ zag, ik heb de deur direct weer onder gegil dichtgegooid. Darren heeft ze later nog wat snoep gegeven. Ook kan ik me herinneren dat we (Fleur en ik) een keertje bij mijn vriendin Meritha die in Engeland woont waren en met haar en Georgetina en Willemijn (resp. 3 en 2 jaar ouder dan Fleur) naar een adventure park zijn geweest dat toen in het teken van Halloween stond.

Daar kon je ook op een soort veewagen, getrokken door een tractor, een rit maken door de ‘bush bush’ waarbij er dus allerlei onverwachte ‘mensen’ te voorschijn kwamen. Hierbij moet je je voorstellen, dat je een kleine draaimolen onder de spinnenwebben langzaam ziet draaien, waarbij er een echt meisje bleek als een lijk, ondervoed, vreselijk slecht er uit ziend, achter de wagen komt hollen voor een beetje geld. Ook komt er uit de bomen een soort van vreselijke clown, in een net, maar wel hangend boven de wagen waar je zit, waardoor je je weer wezenloos schrikt. Of 3 kruizen waaraan halfdode mensen hangen en er 1 plots op je afkomt. Of een auto die je ziet, en die plots met groot licht in volle vaart op de wagen afkomt om op het nippertje te remmen, met gierende banden natuurlijk.

Dit ritje maken ze overdag maar zelfs ook als het donker is.

Nou ik vond het overdag al eng genoeg. En arme Fleur heeft het er nog steeds over, alhoewel ze van ellende niets heeft gezien. Enfin, haar Halloween trauma vrees ik.

Toen ik dat destijd aan m’n moeder vertelde, leek haar dat wel wat. Nou als we ooit nog eens daar zijn rond die tijd, zal ze eraan moeten geloven. Ik weet niet of ze het dan ook nog zo leuk vindt.

Allerheiligen

1 November, Allerheiligen. In Nederland gaat dit eigenlijk ongemerkt voorbij, net zoals Allerzielen. Dit laatste misschien nog wel als je in dat jaar een dierbare hebt verloren, dan is er doorgaans een mis die opgedragen wordt aan de desbetreffende overledene. Mijn moeder en ik zijn er in 1998 ook geweest, in het jaar dat mijn vader overleed. Heel fijn was het toen ook dat Sonja en Tessa toen ook voor mij er waren. Sonja’s vader was een jaar eerder overleden.

Het heeft wel iets speciaals dus.

Op Toussaint, zijn ook de meeste winkels hier gesloten. Sommige supermarkten zijn alleen ’s morgens open, en sommige andere winkels aleen ’ s middags. In ieder geval is er wel een winkel die of gesloten of een dagdeel geopend is.