Nou dat was het zeker! Darren en Fleur zijn boodschappen gaan doen 's morgens vroeg, als het aan Fleur had gelegen waren ze om 07:00 al gegaan, maar de winkels zijn hier niet zo vroeg open als in Engeland waar je zowat 24 uur lang kan shoppen. We zouden namelijk Karin en Reinold krijgen voor de luch. Karin woont hier op zo'n 30 minuten rij-afstand vandaan, 7 dagen in de week, en haar man Reinold, zo'n 3 dagen in de week. Ja, ook een 'commuter' die in Nederland, Ierland en Denemarken werkt en in Frankrijk 'woont'...nou ja woont. Ik (Franca) had geen inspiratie om iets te verzinnen voor de lunch, dat gebeurt niet vaak, maar de vorige dag had ik nog wat moeten flansen voor werklui; waarom is dat toch vaak veel lekkerder, van allerlei restjes en wat nieuws? En in de ochtend zouden de 1ste 2 tafels en 8 stoelen komen voor onze B&B gasten! De bezorgers waren geweldig op tijd, zelfs nog 20 minuten te vroeg....alleen waren het 2 verschillende maten tafels...hmmm....nee hoor ik kon die gewoon gebruiken omdat ik gasten kreeg en als het beschadigde was het ook niet erg.....zeiden de bezorgers. Nog even wachten op een telefoontje wanneer de tafels worden omgeruild.
Enfin, buiten gedekt, ...regen, binnen gedekt....zon....enfin, toen onze vrienden kwamen, konden we uiteindelijk weer alles buiten zetten want het bleef prachtig mooi weer. Darren had heerlijke bruchettes gemaakt, salades gemaakt, wat garnalen en Franse kaas, vergezeld met de nodige wijn.....erg lekker allemaal.
Fleur had haar 1ste verjaardagsfeestje ook die middag, bij haar vriendin Lucile. Lucile is 5 geworden en is haar maatje op school, allebei soms net zo verlegen. Ik heb haar gebracht, gelukkig op loopafstand, dus ik hoefde niet zuinig te doen met de wijn. 3 Uur later zou ik haar weer ophalen. Dus ik kon nog in goed gezelschap, met overigens ook mijn moeder, genieten van de Kaas. 2 Uur later kregen we echter een telefoontje Fleur wilde haar mama. Dus mama er naar toe, zat ze heerlijk met de anderen taartjes te eten. Niets geen gehuil of iets, maar na een kwartiertje wilde Fleur weer naar huis. Dus zo gezegd zo gedaan.
Thuis, niet voor lange duur, want op het voetbalveld op 3 minuten loopafstand was eindelijk eens een wedstrijd te zien. Uiteindelijk waren het meer dan 37 teams die tegen elkaar speelden, geen hoog niveau, maar wel aardig om te zien. Darren en Fleur heb ik uiteindelijk om 19:30 uur op moeten halen, want Fleur vond het zo leuk dat ze niet weg te slaan was.
Darren heeft inmiddels het serieuse plan opgevat om volgend jaar met z'n eigen (Aubellefleur) team mee te doen, dus in het team met Peter (de aannemer), zijn zoons Dennis en Rick, Reinold, Austin de Engelsman van het restaurant waar we vaak komen, English Peter die met z'n vrouw Sally gites runt en Fleur natuurlijk!
Ach..........wat zal ik zeggen? Ik weet het: "ça commence comme un rêve d'enfant"......
een chanson van Julien Clerc, maar dat is bij toeval hoor! (Het begint met de droom van een kind).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten