The dream is over

Vanmorgen werd ik gebeld door een kennis uit het dorp want de vrouw die bij haar in 't vakantiehuis zat miste haar kat sinds woensdag. Lang verhaal toch even ingekort. Eigenaresse, in scheiding, op zoek naar woonruimte in de buurt, verbleef dus in Sigogne. Op woensdag kwam de kat niet meer terug en zij moest vrijdag t/m maandag vertrekken naar weet ik veel. Donderdag avond hebben wij de kat ontdekt en 'Lucky' uiteindelijk in onze armen gesloten. Toen Fleur dat hoorde, heeft ze zeker een uur lang gehuild en later 's middags nog tig foto's op haar Nintendo DS genomen van Lucky. De eigenaresse waar ik eerlijk gezegd een niet al te hoge pet van op had (heb wederom eerst nog de kennis uit het dorp terug gebeld erover), viel erg mee...een eind vijftiger die blij was dat haar 10 jaar oude kat (geen poes) Ben weer terecht was. Ben is gecastreerd toen hij 2 jaar was en heeft in een gevecht met een vos een groot gedeelte van zijn staart verloren.  Toen zij aankwam, wilde de kat niet in de auto en beet en krabbelde haar.  Met een glas wijn samen met Fleur erbij gepraat over de kat en hoe wij hem hier hebben opgevangen. Aangezien zij vlak bij een huis gaat bewonen en regelmatig op reis is, vroeg ze of het mogelijk was om Ben dan bij ons te brengen, natuurlijk wel met eigen mand en eten. Ik denk dat dat een hele goede oplossing is, voor haar natuurlijk ook maar Fleur was daar ook content mee.  Dus uiteindelijk eind goed al goed.  Maar 'Lucky' zal voorlopig nog wel even gemist worden in huis.