Toen ik vanmorgen naar de konijnen ging kijken, lag Caramel er onnatuurlijk bij en vreesde ik voor het ergste en dat klopte inderdaad. Nadat ik eerst Chocolat uit z'n nachtverblijf had overgebracht naar de 'dagopvang' en Fleur huilend haar vader belde, moest ik eerst eens nadenken wat te doen/wie te bellen. Eerlijk gezegd ben ik geen held. Gelukkig kreeg ik de heldere ingeving om mijn buurman/vriend Jean-Luc te bellen (ook nog apotheker) en hij stond binnen 4 minuten op de stoep om Caramel een mooi plaatsje te geven in de tuin bij de rozenstruik. Omwikkeld in een mooie -echt Nederlandse theedoek- heeft ze haar plekje gekregen en heeft Fleur roosjes gestrooid en zo op haar manier afscheid genomen.
Jean-Luc constateerde een opgezette maag/buik terwijl we daarvoor medicijn hadden gekregen, maar misschien was ze niet zo sterk toen we haar kochten.
We hoorden wel dat het beter was voor de ander om toch weer een nieuw konijn te kopen; we zullen het even laten bezinken.
Inmiddels heb ik het nachthok helemaal schoongemaakt en ontsmet om allerlei problemen te voorkomen.
4 opmerkingen:
Wat een verdriet zal Fleur hebben gehad. Tja het hoort er allemaal bij, maar het blijft toch altijd weer lastig.
Dikke knuf als troost van ons Fleur
Na lange tijd toch een huisdier en dan zo snel afscheid nemen, verdrietig.
Anja
Ja Fleur heeft de hele ochtend gehuild; gelukkig kreeg ik een vriendin met haar zoontje die bij Fleur in de klas zit op bezoek (lunch in Condé) en dat heeft wel erg geholpen.
En ze wees vriendje waar Caramel is begraven en zo nam Fleur op haar wijze afscheid. Gelukkig hadden we ook donderdag vol gepland met vriendin van mij en haar dochtertje voor een dag uit!
Weet er alles van...afscheid nemen van een huisdier met kinderen is altijd een drama....maar ja.....zo leren ze hier ook er weer mee om te gaan, hoe verdrietig het ook is.....
Een reactie posten