donderdag 31 mei 2007

Dievegge?

Vanmiddag ging ik naar Auchan, een supergrote supermarkt waar je gemakkelijk in verdwaalt, in Cognac. Normaliter kom ik hier niet zo graag, omdat ik dichtklap bij alle dingen die ze verkopen. Maar soms ontkom je er niet aan, zoals ook vanmiddag. We hadden nog wat meer borden nodig en de 1ste 'lading' had ik daar gekocht, dus is het leuk om wat van hetzelfde er bij te kopen. Die keer kon ik mij herinneren dat ik van de groenten afdeling plastic zakjes had gepakt om tussen de 12 borden te doen ter voorkoming van breuk. Dit werd mij al niet in dank afgenomen door de cassière, alsof ze het uit d'r eigen zak moest betalen. Enfin, ik had weer een stapel borden en nu ook wat andere borden (door een klant hierop attent gemaakt) gekocht. Alles bij elkaar zo'n 35 borden! 2 Tassen had ik zelf meegenomen en bij het inpakken van de borden, zag ik reclame foldertjes liggen van deze supermarkt ter promotie van hun 'voordeel' kaart. Dus heb ik om de 2 borden zo'n foldertje ertussen gestopt. Nou....dat mocht dus niet van de cassière; een andere oplossing had ze niet, dus eigenlijk moesten mijn borden maar breken. Inmiddels pakte ze de telefoon voor assistentie....dat duurde nog even en griste ze een paar foldertjes uit m'n tas. Toen wilde ze me de bon niet geven; daarop kwam er een 'brede Harry' van de Veiligheidsdienst die mij ook nog uit ging leggen dat ik dat niet mocht doen. Dus...vroeg ik weer deze mevrouw van de kassa heeft geen andere oplossing voor mij en ik heb geen zin in gebroken borden. Hij verwees mij naar een kartonnen doos die bij het begin van de lopende band ergens hing. Ik de doos bekeken; ja dag zoeentje waar je 3 planten in kunt doen, maar niet tussen 35 borden! Ik dus gevraagd of ze me dan een schaar konden geven want dan kon ik de doos verknippen. Nou dat hadden ze dus niet....en met de belofte dat ik het echt nooit meer zou doen, heb ik hen beiden nog une très bonne journée gewenst en ben ik met opgeheven hoofd weggelopen.
Natuurlijk heb ik op het punt gestaan om m'n tassen te laten staan (maar ja het waren geen goedkope plastic tassen) en te zeggen bekijk het maar.
1 Ding weet ik wel, zeg nooit nooit, maar hier kom ik nu echt NOOIT meer.

Geen opmerkingen: